درآمدي بر سياست‌گذاري درمتن و محتواي حكمت محور آموزش عمومي هنر

علي‌رغم وجود ديدگاه‌هاي ديني و حكمي مثبت درباره‌ي زيبايي و هنر و همچنين قبول جايگاه عالي و كاركردهاي مفيد آن، بايد گفت امروزه هنر و آموزش آن علي‌الخصوص آموزش عمومي هنر در كشور ما به يك چالش فرهنگي، آموزشي و تربيتي متفاوت با گذشته تبديل شده است. مساله‌ي آموزش هنر در آموزش و پرورش رسمي و عمومي كشور را مي‌توان در عرصه‌ها و سطوح مختلف راهبردي، مديريتي، منابع انساني، تحقيق و توسعه و محتواي آموزشي مطالعه كرد كه در اينجا فقط عرصه‌ي تدوين محتوا و متن آموزشي و تربيت عمومي هنر در سازمان تعليم و تربيت كشور پي گرفته مي‌شود. در اين راستا كاستي‌ها به واسطه‌ي روش استقرايي شناسايي شده و سپس راهكارهايي نيز براي تحقق محتواي مطلوب و مدون در نظام شايسته‌ي آموزش هنري مبتني بر حكمت اسلامي و تراث آموزش سنتي هنر در اين سازمان پيشنهاد مي‌شود. تحقيق حاضر كه با شيوه‌ي توصيفي ـ تحليلي و نيز تجويزي در منابع كتابخانه‌اي و اسنادي صورت گرفته است، نشان مي‌دهد كه ضعف در انتخاب مباني و نظريات و محتواي حكمت‌محور موجب ايجاد كاستي‌هايي در تحقق آموزش هنر شايسته و بايسته‌ي جمهوري اسلامي ايران و رسالت تمدن سازي انقلاب اسلامي در حيطه‌ي متن و محتواي آموزشي شده است.