ارتباط سندرم فرتوتي با كيفيت زندگي در سالمندان مراجعه‫ كننده به بخش‫ هاي اورژانس

زمينه و هدف: سندرم فرتوتي يكي از سندرم‫ هاي شايع دوران سالمندي است كه با پيامدهاي نامطلوب همانند ضعف، افت عملكرد و كاهش كيفيت زندگي همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط سندرم فرتوتي با كيفيت زندگي در سالمندان مراجعه كننده به بخش هاي اورژانس مراكز آموزشي-درماني اردبيل در سال 1399 انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، 493 سالمند مراجعه كننده به بخش‫ هاي اورژانس با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت بررسي كيفيت زندگي از پرسشنامه SF12 و براي بررسي سندرم فرتوتي از شاخص‫ هاي فريد و همكاران استفاده شد. داده ها با استفاده از آمارهاي توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تحليل واريانس، كاي-دو و رگرسيون چندگانه) به كمك نرم افزار آماري SPSS-22 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: تعداد 209 نفر (42/4%) از سالمندان مورد مطالعه، كيفيت زندگي متوسط داشتند. تعداد 202 نفر (41%) فرتوت و 172 نفر (34/9%) پيش فرتوت بودند. نتايج آزمون كاي-دو نشان داد بين فرتوتي و كيفيت زندگي ارتباط معني‫ دار وجود داشت. تحليل رگرسيون خطي متغيرهاي سن، وضعيت تاهل، سقوط، تركيب خانواده و سندرم فرتوتي را به عنوان پيش‫ بيني ‫كننده‫ هاي كيفيت زندگي در سالمندان مراجعه كننده به اورژانس نشان داد (0/001 ˂p). نتيجه گيري: فرتوتي با كاهش كيفيت زندگي در سالمندان همراه است. شناسايي به موقع سالمندان در معرض فرتوتي و انجام مداخله مناسب در اين زمينه مي‫تواند از كاهش كيفيت زندگي در سالمندان پيشگيري كند.