بررسي نقش نظام آماري در حكمراني؛ مطالعه موردي حوزه فناوري و نوآوري

حكمراني روش اعمال قدرت براي رسيدن به اهداف جامعه است، به گونه اي كه همۀ كنشگران در آن دخيل اند. براي رسيدن به اهداف، تبيين وضعيت موجود و مسيرهاي بهينۀ دستيابي به آن ها اهميت بسياري دارد. اگر جامعه اي نداند كه در چه جايگاهي قرار دارد و موقعيت آن در جامعۀ جهاني و در مقايسه با ساير جوامع چگونه است، همچون رهروي كه با چشمان بسته درحال حركت است، به مقصد نخواهد رسيد. در اين مقاله، ابتدا نقش و جايگاه نظام هاي آماري و چارچوب هاي مفهومي در حكمراني بررسي شده است. سپس، با استفاده از روش مطالعۀ موردي، وضعيت نظام هاي آماري ايران در سه حوزه از قلمرو اقتصاد فناوري و نوآوري كشور بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد كه طراحي چارچوب هاي مفهومي، نظام آماري و شاخص گذاري براي سياستگذاري در ابتداي فرايند حكمراني و براي رصد و پايش سياست ها در ادامۀ اين فرايند مغفول مانده است.