برقراري پيوند ميان عرضه و تقاضا: نقش ميانجيگري در تأمين دولتي نوآوري

ميانجيگري در نوآوري، به منظور برقراري ارتباط ميان بازيگران گوناگون با مجموعه مهارت ها يا علائق مكمل، با هدف حمايت از برقراري و گسترش نوآوري به كار مي رود. اين مقاله به تشريح و تحليل مفهوم ميانجيگري ميان عرضه و تقاضا، با ارائۀ مثال هايي از تأمين دولتي نوآوري مي پردازد. در مقالۀ مزبور نيازها و كاركردهايي خاص از ميانجيگري در شرايط گوناگون تأمين، تعريف و پيش شرط هاي ميانجيگري مفيد و مؤثر تبيين شده است. اين مقاله به ادبيات درحال رشد پيرامون ميانجيگري نوآوري و تأمين دولتي نوآوري كمك مي كند. در مقالۀ حاضر، تقاضاي نوآوري و نيز مفهوم نوآوري به شكلي گسترده در نظر گرفته شده است؛ چنان كه آن را به منزلۀ هر محصول، خدمت يا فرايندي تعريف ميكند كه براي سازمان به خدمت گيرنده بديع باشد. در مقالۀ پيشِ رو به منظور بيان مفهوم ميانجيگري در فرايند نوآوري، مفهوم نسبتاً ابتدايي ميانجيگري، كه درحال حاضر در نوآوري و ادبيات مديريت استفاده مي شود، توسعه داده شده است. در اين مقاله تحليلي عميق از دو فرايند بسيار متفاوت تأمين، در فضاي پيچيدۀ بخش دولتي، ارائه شده است. يكي از اين موارد، مربوط به بخش خدمات ملي بهداشت انگليس است كه سازمان دولتي متقاضي، آغازگر فرايند نوآوري است و ديگري درمورد سازماني است كه در جست وجوي پاسخ به نوآوري ارائه شده در بازار است. راه حل هاي اتخاذشده در هر دو مورد، سازمان به كارگيرنده را وادار به فرايندهاي انطباقي شديد با هزينه هاي درخور توجه يادگيري كرده است. مطالب اين مقاله تشريح مي كند كه چگونه ميانجيگري هوشمندانه و مناسب، برخي از شكست هاي شناخته شده رويه اي و قابليتي در فرايند تأمين دولتي نوآوري را از پيشِ روي سازمان ها برميدارد. از منظر كاربردهاي سياستي، مقالۀ مزبور مدعي تلاش فراوان در بنا نهادن نظام ميانجيگري مؤثر و كارا ميان سيستم هاي تأمين است تا اين ميانجيگري از سازمان ها به منظور تأمين منسجم حمايت كند و برپايۀ آن، ظرفيت لازم براي به كارگيري هوشمندانه تر دولت خلق مي شود. درعين حالي كه به علت وجود خلأ در ادبيات تأمين دولتي نوآوري به مسئلۀ ميانجيگري پرداخته مي شود، در مقالۀ حاضر به ميانجيگري ميان عرضه و تقاضا به شكلي كلي تر توجه شده است.