تبيين علل تغيير رفتار حزب عدالت و توسعه نسبت به كردهاي تركيه بر اساس نظريه پيوستگي جيمز روزنا

با روي كار آمدن حزب عدالت و توسعه در سال 2002 نگاه تازه اي به مسئله كردها در تركيه شكل گرفت. در مدت زمامداري اين حزب تا سال 2014 روند رسيدن به يك صلح نهايي با كردها در مسيري دنبال مي‌شد كه بسيار اميدواركننده بود؛ اما از اين سال به بعد به يكباره جريان صلح و حل مسئله كردها روندي معكوس به خود گرفت و ناآرامي در بسياري از مناطق كردنشين را به همراه آورد. سوال اصلي پژوهش اين است كه علل تغيير رفتار حزب عدالت و توسعه نسبت به كردها پس از سال 2014 چه بود؟ فرضيه پژوهش بر افزايش قدرت اردوغان و سوق يافتن وي به سمت اقتدارگرايي تاكيد دارد. براي انجام اين پژوهش از نظريه جيمز روزنا و روش توصيفي-تحليلي استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان داد اگرچه اقتدارگرايي اردوغان پس از سال 2014 و راه يابي حزب دموكراتيك خلق‌ها به پارلمان اين كشور در بوجود آمدن اين وضعيت نقش برجسته‌اي داشته است اما نمي‌توان نقش عوامل خارجي در اين باره را ناديده گرفت. ظهور داعش و قدرت گرفتن كردهاي سوريه در بخش هاي شمالي اين كشور و نااميدي از روند پيوستن به اتحاديه اروپا ازجمله عوامل مهم خارجي در اين خصوص مي باشند. لذا طبق نظريه پيوستگي جيمز روزنا دو متغير فرد و نظام بين الملل بيشترين تاثير را بر رفتار دولت تركيه نسبت به كردها گذاشته است.