اثربخشي آموزش ايمن‌ سازي در مقابل استرس بر حس انسجام فردي و پريشاني روان‌ شناختي زنان باردار

The Effectiveness of Stress Inoculation Training on Sense of Coherence and Psychological Distress in Pregnant Women

مقدمه: بارداري به عنوان يكي از پر استرس‌ ترين رويدادهاي زندگي منجر به تغييرات فيزيكي، رواني و اجتماعي مي‌شود. ايمن‌ سازي در مقابل استرس يكي از روش‌هاي مؤثر براي مواجهه با تغييرات دوران بارداري مي‌باشد. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش ايمن‌ سازي در مقابل استرس بر حس انسجام و پريشاني روا­ن­ شناختي زنان باردار بود. مواد و روش­ ها: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه زنان باردار مراجعه‌كننده به بيمارستان امام شهر ساري در سال 1398 بود كه 30 نفر به ‌صورت در دسترس انتخاب و به‌ طور تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش در 8 جلسه آموزش ايمن‌سازي در مقابل استرس به مدت 90 دقيقه (يك ‌بار در هفته) شركت كردند و گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي حس انسجام فردي و پريشاني روانشناختي بود. داده‌ها با استفاده از آزمون­هاي مجذور كاي، تي مستقل و تحليل كوواريانس چند متغيره تحليل شدند. يافته ­ها: گروه‌هاي آزمايش و كنترل، قبل از مداخله از نظر حس انسجام فردي و پريشاني روانشناختي تفاوت معني‌داري نداشتند؛ اما بعد از مداخله در هر دو متغير تفاوت معني­دار وجود داشت (0/001p <). نتايج نشان داد كه آموزش ايمن‌سازي در مقابل استرس بر حس انسجام فردي و پريشاني روان‌ شناختي زنان باردار مؤثر است (0/001p <). نتيجه­ گيري: با توجه به يافته‌ها به نظر مي‌رسد آموزش ايمن‌ سازي در مقابل استرس روش مؤثري در افزايش حس انسجام فردي و كاهش پريشاني روان‌ شناختي زنان باردار باشد.

Introduction: Pregnancy, as one of the most stressful life events, leads to physical, psychological, and social changes. Stress inoculation training is one of the effective strategies to deal with changes during pregnancy. Therefore, this research aims to investigate the effectiveness of stress inoculation training on the sense of coherence and psychological distress in pregnant women. Materials and Methods: This research was quasi-experimental with the control group pretest-posttest design. The statistical population included all pregnant women referred to Sari’s Imam hospital. 30 pregnant women were selected by the available sampling method and were randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received stress inoculation training about 8 sessions, once a week for 90 minutes, and the control group did not receive any training. The research instrument included the questionnaire of sense of coherence and psychological distress. Data were analyzed using a chi-square test, independent t-test, and multivariate analysis of covariance. Results: The experimental and control groups in the pretest stage showed no significant difference concerning the sense of coherence and psychological distress (p>0/05); however, in the posttest stage, a significant difference was observed in the three mentioned variables (p<0/001). Multivariate analysis of covariance also showed that stress inoculation training is effective on the sense of personal cohesion and psychological distress of pregnant women (p<0.001). Conclusion: Based on the findings, it can be concluded that stress inoculation training is a suitable method to increase the sense of coherence and reduce psychological distress among pregnant women.