تحليل كارآفريني اجتماعي شركت‌هاي تعاوني در راستاي سياست‌هاي كلي بخش اشتغال

هدف اين پژوهش تحليل كارآفريني اجتماعي در شركت‌هاي تعاوني در راستاي سياست‌هاي كلي بخش اشتغال است. تحقيق حاضر از ديدگاه پارادايم شناسي اثبات‌گرا و به لحاظ مخاطب شناختي كاربردي، به لحاظ روش پيمايشي و به لحاظ قلمرو زماني در حوزه تحيقات مقطعي و از نظر جمع آوري داده‌ها نيز ميداني است. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش براي اندازه گيري متغير قابليت هاي فناوري اطلاعات، كارآفريني اجتماعي، فرهنگ كار پرسشنامه استاندارد است، كه شامل 21 سوال براي سنجش كل متغيرهاي تحقيق است. روايي محتوا به وسيله ابزار CVI , CVR توسط پنل خبرگان تائيد شد. روايي سازه و پايايي مدل نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ، پايايي تركيبي، پاياي اشتراكي، بررسي و تائيد شد. جامعه آماري تحقيق حاضر مديران بخش تعاوني هاي توليدي است كه با استفاده از نرم افزار تعيين حجم نمونه G power در سطح آلفاي 0.1 و توان آزمون 85/ 0 درصد 171نفر به عنوان نمونه نهايي تحقيق مورد بررسي قرار گرفتند. به منظور آزمون فرضيه ها از روش مدل سازي معادلات ساختاري استفاده شده است. همچنين نتايج پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS,24و Smart:PLS,3 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد قابليت فناوري اطلاعات بر كارآفريني اجتماعي تأثير معناداري دارد. همچنين فرهنگ كار بر كارآفريني اجتماعي تأثير معناداري داشته است. نقش تعديلگر فرهنگ كار مورد تاييد قرار گرفت.