اثربخشي مداخله مبتني بر روان شناسي مثبت‌ گرا بر رشد پس از سانحه، شفقت به خود و اميد در زنان مبتلا به سرطان پستان

The Effectiveness of Positive Psychological Intervention on Posttraumatic Growth, Self-Compassion, and Hope in Women with Breast Cancer

مقدمه: بيماري سرطان از شايع‌ترين بيماري­ هاي مزمن و علت مرگ و مير در جهان است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت­ گرا بر رشد پس از سانحه، شفقت خود و اميد در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. مواد و روش ­ها: روش مطالعه حاضر نيمه ­آزمايشي با طرح پيش ­آزمون، پس­ آزمون و پيگيري و گروه كنترل ﺑﻮد. جامعه آماري شامل زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه­ كننده به مركز طب تسكيني بيمارستان فيروزگر و مركز پيشگيري و كنترل سرطان آلاء (مكسا) شهر تهران بود كه از اين ميان با روش نمونه­ گيري هدفمند تعداد 30 بيمار انتخاب و در گروه ­هاي آزمايش و كنترل قرار گرفتند. اعضاي گروه آزمايش مورد مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت‌گرا قرار گرفتند. از پرسشنامه رشد پس از سانحه (1996)، مقياس شفقت به خود (2003) و مقياس اميد اشنايدر (1996) براي جمع­آوري داده­ها استفاده شد. تحليل داده­ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس آميخته انجام شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت ­گرا روشي مؤثر در بهبود رشد پس از سانحه، شفقت به خود و اميد در بيماران سرطاني است (0/005>p). نتيجه ­گيري: طبق نتايج حاصل از اين مطالعه، در سطح درمان اين سرطان، هم‌زمان با درمان­هاي معمول طبي، از مداخله مبتني بر روانشناسي مثبت ­گرا به منظور بهبود رشد پس از سانحه، شفقت به خود و اميد بيماران و در نتيجه كسب نتايج بهتر درماني مي­ توان سود جست.

Introduction: Cancer is one of the most common chronic diseases and death causes in the world. This study aims to investigate the effectiveness of positive psychology intervention on posttraumatic growth, self-compassion, and hope in women with breast cancer. Materials and Methods: This research was a semi-free study with a control group. The statistical population included women with breast cancer referred to Firoozgar Hospital and Tehran Cancer Prevention and Control Center (Macsa), of whom 30 patients were selected and assigned to each of the experimental and control groups. Members of the experimental group were trained in positive psychology. The Posttraumatic Growth Questionnaire, Self-Compassion Scale, and Snyder's Hope Scale were used to collect data. Data analysis was performed using a mixed ANOVA test. Results: The results of mixed variance analysis showed positivist psychology education to be an effective technique to improve posttraumatic growth disorder, self-compassion, and hope in cancer patients (p<0.005). Conclusions: According to this research results, in treating this cancer, along with the usual medical treatments, a positive psychological intervention can be used to improve posttraumatic growth, self-compassion, and hope of patients, thus achieving better treatment results.