مقايسه ي اثربخشي روان درماني مثبت گرا با شناختي - رفتاري بر ادراك درد در مردان مبتلا به كمردرد مزمن

Comparison of the Effectiveness of Positivist Psychotherapy with Cognitive-Behavioral Therapy on Pain Perception of Males with Chronic Low-Back Pain

مقدمه: كمردرد مزمن يكي از انواع اختلالات رواني-فيزيولوژيكي است كه شيوع بالايي دارد و پيامدهاي بهداشتي-اقتصادي آن سنگين است. اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي روان درماني مثبت گرا با درمان شناختي-رفتاري بر ادراك درد در مبتلايان به كمردرد مزمن انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش ­آزمون، پس­ آزمون و گروه گواه با پيگيري 2 ماهه بود. جامعه آماري شامل تمامي مردان مبتلا به كمردرد مزمن مراجعه كننده به كلينيك تروما و درد بيمارستان خاتم الانبياء تهران طي سال 99-1398 بود. با روش نمونه گيري در دسترس تعداد 45 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه مساوي گمارده شدند. مداخلات درماني براي هر رويكرد درماني طي 8 جلسه به صورت يك جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقيقه براي گروه هاي آزمايش اعمال شد اما گروه گواه مداخله اي دريافت نكرد. براي گردآوري دادهها از چك ­ليست اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه درد مك گيل استفاده شد. دادهها با استفاده از آناليز واريانس با اندازه گيري هاي مكرر تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: در تركيب خطي متغيرهاي ادراك درد و ابعاد درد حسي، عاطفي، شناختي و متفرقه برحسب عضويت گروهي مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري اثر تعاملي گروه و زمان معني­دار بود (0/05>p). تفاوت ميانگين نمره گروه رواندرماني مثبت گرا و درمان شناختي-رفتاري با گروه گواه در ادراك درد و ابعاد آن معني­دار بود (0/05>p)، اما بين اثربخشي دو روش درماني تفاوت معني­داري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: روان درماني مثبت گرا و درمان شناختي-رفتاري بر بهبود ادراك درد مبتلايان به كمردرد مزمن مؤثر مي باشند و مي توان اين برنامه ها را به عنوان درمان تكميلي به كلينيك هاي تروما و درد توصيه نمود.

Introduction: Chronic low-back pain is one of the psycho-physiological disorders with a high prevalence, resulting in severe health and economic consequences. Therefore, this study aims to compare the effectiveness of positive psychotherapy with cognitive-behavioral therapy on pain perception in males with chronic low-back pain. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental study with pretest, posttest, and control group with 2 months follow-up. The statistical population included all men with chronic low-back pain referred to the Trauma and Pain Clinic of the Healing Neuroscience Research Center at Khatam Ol-Anbia Hospital in Tehran in 2019. Using the available sampling method, 45people were selected and randomly assigned to three equal groups. Therapeutic interventions for each treatment approach were applied in 8 sessions once a week, and each session lasted 90minutes for the experimental groups; however, the control group did not receive any intervention. A researcher-made demographic information checklist and McGill pain questionnaire were used to collect data. Data were analyzed by descriptive statistics and repeated-measures analysis of variance. Results: There was a significant difference in the linear composition of the pain perception variables, as well as its dimensions, including pain sensory, affective, evaluative, and miscellaneous in terms of group membership at the three stages of pretest, posttest, and follow-up, and the interactive effect of the group and time (p<0.05). Besides, the two treatment groups (positivist psychology and cognitive-behavioral therapy) showed significant differences with the control group in terms of the components of pain perception and its dimensions (p<0.05). There was no significant difference between the effectiveness of these two treatments (p>0.05). Conclusion: Positive psychotherapy and cognitive-behavioral therapy effectively improve pain perception in patients with chronic low-back pain. Thus, these programs can be recommended as adjunctive therapy to trauma and pain clinics.