پژوهشي در باب رابطه بين دينداري و سبك زندگي (مورد مطالعه: شهروندان كلان‌شهر تهران)

سبك‌هاي زندگي در دوران مدرن نه فقط شكل‌دهنده هويت شخصي و اجتماعي‌اند بلكه خود متأثر از عوامل بسياري همچون دين و باورهاي مذهبي مي‌باشند. دين، نه تنها مردم را نسبت به برخي از سبك‌‌هاي زندگي در قياس با سبك‌‌هاي ديگر ترغيب مي‌نمايد بلكه در شكل‌دهي به هويت‌‌هاي متناسب با آن سبك‌هاي زندگي‌، تأثير شگرفي دارد. براين اساس، هدف از مطالعه حاضر، بررسي ارتباط ميان ميزان دينداري و نوع سبك زندگي شهروندان كلان‌شهر تهران مي‌باشد. بدين منظور، با استفاده از روش پيمايش و تكنيك پرسشنامه، ‌524 نفر از شهروندان 18 سال و بالاتر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شده و مورد مصاحبه قرار گرفتند. ‌تجزيه و تحليل داده‌ها به كمك نرم‌افزارهاي SPSS و ليزرل نشان مي‌دهد كه ميزان دينداري شهروندان تهراني در حد متوسط رو به بالا بوده و از منظر وضعيت سبك‌زندگي، 46% در قلمرو سبك سنتي، 27% در قلمرو سبك مدرن و 26% نيز در قلمرو تلفيقي از سنتي و مدرن جاي گرفته‌اند. در بخش يافته‌هاي استنباطي، داده‌ها نشان دادندكه رابطه معناداري بين ميزان دينداري افراد و سبك‌زندگي آنها وجود دارد؛ ميزان دينداري افرادي كه سبك ‌زندگي سنتي دارند، در سطحي بالاتر از افرادي قرار مي‌گيرد كه گرايش به مولفه‌هاي سبك‌زندگي مدرن دارند. مدل‌سازي معادلات ساختاري نيز حاكي از تأييد نتيجه فوق بود؛ با كاهش ميزان دينداري، سبك زندگي با شدتي ضعيف، مدرن‌تر خواهد شد.