مطالعه جامعه‌شناختي ارتباط بين دينداري و سبك زندگي زيست‌محيطي (موردمطالعه: زنان و مردان متأهل شهر سنندج)

امروزه سبك زندگي زيست‌محيطي در قالب روش زندگي مردم، اثرات فرهنگي و اجتماعي متنوعي در افراد جامعه بر جاي گذارده است. اهميت موضوع يادشده تا حدي است كه در عصر حاضر از آن به‌عنوان معمار هويت ياد مي‌شود. لذا پرداخت به موضوع يادشده با لحاظ سازه تأثيرگذاري چون دينداري كه با جامعه ايراني درآميخته است، اهميت مضاعفي دارد. در همين راستا، تحقيق حاضر با تكيه به رويكرد متعارف علمي و با استفاده از تكنيك پيمايشي و فرمول نمونه‌گيري كوكران در بين 532 نفر از زنان و مردان متأهل شهر سنندج به اجرا درآمده است. نتايج نشان داد كه ميانگين سبك زندگي زيست‌محيطي در بين جامعه آماري مورد مطالعه در حد متوسط به بالا بوده است؛ همچنين، نتايج حاصل از رگرسيون خطي گام‌به‌گام نيز نشان داد كه در ميان ابعاد سه‌گانه دينداري بعد مناسكي و بعد تجربي وارد مدل نهايي شده و بعد پيامدي دينداري از مدل خارج شده است. در مجموع دو بعد مناسكي و تجربي توانسته‌اند حدود 16 درصد از واريانس متغير سبك زندگي زيست‌محيطي شهروندان را تبيين نمايند.