مقايسه‌ي وضعيت سلامت اجتماعي در ميان زنان بارور و نابارور

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر ناباروري بر سلامت اجتماعي زنان است كه به اين منظور دو گروه از زنان شامل يك گروه 20 نفري از زنان شهرستان سقز داراي تجربه‌ي باروري و يك گروه 20 نفري از زنان همين شهرستان كه يا توان فرزندآوري نداشتند و يا براي فرزندآوري نيازمند سپري كردن دوران مراقبتي و دارويي ويژه­اي بودند با روش تصادفي ساده انتخاب شدند و به روش آزمايش و با استفاده از ابزار پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفتند. اعتبار پرسشنامه با روش اعتبار محتوا ارزيابي شد و براي ارزيابي پايايي آن از آلفاي كرونباخ استفاده شده است. يافته­ها نشان­دهنده­ي سلامت اجتماعي پايين­تر زنان نابارور در مقايسه با زنان بارور است (14/3 در برابر 36/3). همچنين تفاوت معني­داري ميان سلامت اجتماعي زنان بارور و نابارور در قالب پنج بعد وجود دارد (Sig=0.04). مقايسه­ي ابعاد سلامت اجتماعي در ميان دو گروه نشان مي­دهد ابعاد «شكوفايي اجتماعي» (متوسط رو به پايين) و «انسجام اجتماعي» (متوسط رو به بالا) تفاوت معني­داري در ميان دو گروه ندارند اما ابعاد «همبستگي اجتماعي» (متوسط)، «پذيرش اجتماعي» (متوسط رو به بالا) و «مشاركت اجتماعي» (متوسط رو به بالا) تفاوت معني­داري را نشان مي­دهند. از اين نتايج مي توان استنباط كرد كه جامعه بخشي از فرآيند تكامل شخصيتي و هويتي زنان را منوط به ايفاي نقش مادري مي­داند. ناباروري و نداشتن تجربه­ي مادري باعث ايجاد نگرش و قضاوت منفي جامعه در مورد زنان نابارور مي­شود و همين نگرش منفي مي­تواند ميزان سلامت اجتماعي زنان را تحت تاثير قرار دهد و آن را با چالش جدي مواجه كند.