تحليل جامعه شناختي سنجش شاخص هاي سرمايه فرهنگي و عوامل موثر برآن ( مطالعه موردي جوانان 20 تا 34 ساله شهر اروميه)

سرمايه فرهنگي، قدرت شناخت و قابليت استفاده از كالاهاي فرهنگي در هر فرد و دربرگيرنده تمايلات پايدار فرد است كه در خلال اجتماعي شدن در افراد بر اساس سه بعد (ذهني، عيني، نهادي) انباشته مي‌گردد. هدفمقاله حاضر سنجش ميزان بهره‌ مندي جوانان اروميه از سرمايه فرهنگي و عوامل مؤثر بر آن است. چارچوب نظري اين پژوهش تركيبي از نظريات اريكسون، استوري، بورديو، رنه گونيك و گربنر است. جامعه آماري جوانان ۲۰ تا ۳۴ ساله اروميه است كه طبق فرمول كوكران ۳۸۳ نفر از آنان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي طبقاتي انتخاب‌شده‌اند، ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده، و از اعتبار صوري و آلفاي كرونباخ براي برآورد اعتبار و پايايي ابزار تحقيق استفاده شده است. نتايج به‌ دست‌آمده از اين پژوهش بيانگر وجود ارتباط بين متغيرهاي مستقل (فراغت، مصرف رسانه اي، تعاملات خانوادگي، سبك زندگي و هويت قومي) با متغير وابسته (ميزان سرمايه فرهنگي) است. ميزان بهره‌مندي جوانان از سرمايه فرهنگي طبق نتايج به‌دست‌آمده ۱۸/۵۴ درصد ارزيابي‌شده است. بر اساس نتايج رگرسيون مهم‌ترين عامل تأثيرگذار بر ميزان سرمايه فرهنگي جوانان متغير سبك زندگي است كه بيشترين ميزان بتا (31/۰) را داشته است و بعد از آن مصرف رسانه اي (۳۰/۰) بيشترين تأثير و به‌طور مستقيم بر متغير سرمايه فرهنگي اثر گذاشته است. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه معادله پيش‌بيني ميزان سرمايه فرهنگي مي‌تواند (۱/۶۳) درصد از واريانس متغير وابسته را تبيين كند.