رابطه بين ابعاد سرمايه اجتماعي و كيفيت زندگي (مورد مطالعه: شهروندان بالاي 18 سال شهر اردبيل)

سرمايه اجتماعي مفهومي نسبتاً جديد در حوزه علوم اجتماعي است كه به سرعت جايگاه خود را در حوزه هاي ديگري چون پزشكي، روان شناسي، اقتصاد، سياست، برنامه ريزي شهري و ... پيدا كرده است. اين مفهوم در ارتباط تنگاتنگي با كيفيت زندگي قرار دارد. از اين رو هدف پژوهش حاضر رابطه ابعاد سرمايه ي اجتماعي با كيفيت زندگي در شهر اردبيل مي باشد. اين پژوهش از لحاظ گردآوري داده در زمره تحقيقات توصيفي، برحسب هدف كاربردي است و براساس بررسي رابطه بين مولفه ها از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري شامل ساكنين شهر اردبيل بود كه به دليل نامحدود بودن جامعه آماري از فرمول كوكران براي جوامع نامحدود استفاده شد و با توجه به فرمول كوكران از بين 373320 نفر بالاي 18 سال حجم نمونه برابر با 432 نفر محاسبه شد. به منظور جمع آوري داده هاي پژوهش از پرسش نامه استفاده شد و تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار20 spss انجام گرفت. با توجه به نتايج مدل رگرسيون چند متغيره به روش هم زمان از بين متغيرهاي مستقل، متغير اعتماد اجتماعي با ضريب (383/0) بعد از آن مشاركت اجتماعي و شبكه هاي اجتماعي به ترتيب با ضريب (185/0) و (129/0) بيشترين ارتباط را با متغير وابسته داشته اند. و متغيرهاي مستقل توانسته اند 7/33 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين كنند.