ارزيابي تطبيقي ناسيوناليسم تبارگرا و ناسيوناليسم مبتني بر قرارداد با هويت سياسي جمهوري اسلامي

Comparative evaluation of tribal nationalism and contract-based nationalism with the political identity of the Islamic Republic of Iran

ناسيوناليسم عبارت از آگاهي به عضويت يا وابستگي به ملت و به عبارت ديگر، آگاهي ملي است و اين آگاهي غالبا پديدآورنده شور و علاقه افراد به عناصر تشكيل دهنده ملت است و گاه موجب تجليل از آنها و اعتقاد به برتري اين مظاهر بر مظاهر ملي ديگر ملت‌ها مي‌شود. هدف از مقاله حاضر بررسي تاثير دو نوع از ناسيوناليسم بر هويت سياسي جمهوري اسلامي ايران است.روش تحقيق براساس هدف و ماهيت آن،كتابخانه‌اي و اسنادي است و در صدد است با گردآوري برخي اسناد تاريخي و كتابخانه‌اي، به بررسي ناسيوناليسم تبارگرا و ناسيوناليسم مدني از منظرگاه تفكر و آرمان و هويت سياسي انقلاب اسلامي اهتمام ورزد كه آيا سياست جمهوري اسلامي ايران در حوزه قومي مبتني بر قرارداد است يا تبارگرا؟ بر اساس يافته هاي پژوهش ناسيوناليسم مدني در جامعه ايران مي تواند نسبت به ناسيوناليسم تبارگرا كارآمدتر باشد، عليرغم اينكه ناسيوناليسم تبارگرا در ايران گسترش بيشتري دارد.

Nationalism is the awareness of membership or dependence on the nation, in other words, national consciousness, and this awareness often creates the passion and interest of individuals in the constituent elements of the nation and sometimes leads to glorifying them and believing in the superiority of these manifestations over other national manifestations. The purpose of this article is to investigate the impact of two types of nationalism on the political identity of the Islamic Republic of Iran. The research method is based on its purpose and nature, libraries and documents and seeks to collect some historical documents and libraries to study tribal nationalism and civic nationalism. From the point of view of the thought, ideals and political identity of the Islamic Revolution, consider whether the policy of the Islamic Republic of Iran in the ethnic sphere is based on contract or tribalism? Iran is expanding further.