بررسي عوامل اجتماعي مؤثر بر مقوله احساس امنيت در بين روستائيان مرزنشين مطالعه موردي: شهرستان مرزي كلات

امنيت براي مناطق مرزي جزو اولويت‌هاي سياسي و نظامي هر كشور محسوب مي‌شود. داشتن امنيت بالا از سويي تأثيرات بسيار زيادي بر شيوه زندگي كردن، رفتارها و كنش افراد و از سوي ديگر فراهم‌كننده شرايط مطلوب اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و دغدغه‌هاي ذهني است. در اين پژوهش سعي شده است به بررسي عوامل اجتماعي مؤثر بر مقوله احساس امنيت در روستاهاي مرزي شهرستان كلات نادري پرداخته شود. پژوهش حاضر، به لحاظ روشي، پيمايشي (كمي)، به لحاظ هدف از نوع كاربردي بوده و با ابزار پرسشنامه، اطلاعات موردنياز جامعه گردآوري‌شده است. روايي گويه‌ها از طريق آلفاي كرونباخ بالاي 70 درصد تأييد گرديد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه ساكنان روستاهاي مرزي شهرستان كلات نادري، اعم از كوچ‌نشينان و روستاييان روستاهاي مرزي بوده‌اند، كه حجم نمونه از ميان آنان 297 نفر با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه‌گيري تخصيص متناسب انتخاب شدند. نتايج به‌دست‌آمده نشان دادند ميانگين احساس امنيت (4.84)، تعلق‌خاطر به خانواده (3.61)، اعتماد اجتماعي (2.74)، هويت ملي مذهبي (2.67) (در بازه 1 تا 5) بود. با بررسي ارتباط بين متغيرها يافته‌ها نشان دادند كه بين متغير احساس امنيت با اعتماد اجتماعي، ميزان وقوع جرم در روستا و تعلق‌خاطر به خانواده رابطه همبستگي معناداري وجود دارد. از طرفي بين احساس امنيت و احساس هويت ملي مذهبي رابطه معناداري وجود نداشت. نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري نيز نشان دادند كه عامل‌هاي اعتماد اجتماعي، ميزان وقوع جرم در روستا و تعلق‌خاطر به خانواده پيش‌بيني كننده احساس امنيت هستند.