بازتاب بحران هويت زن امروزي در رمان احتمالاً گم‌شده‌ام (از منظر نشانه‌شناسي اجتماعي)

Reflecting on the Crisis of Today's Female Identity in the "I am probably lost" Novel (From the perspective of social semiotics)

برخي از زنان نويسنده معاصر ايراني در مرحله‌اي از نويسندگي خود، به ماهيت و چيستي هويت زنان مي‌پردازند. راوي رمان احتمالا گم‌شده‌ام نيز در پي خودآگاهي و كشف هويت فردي است و در اين مسير دچار بحران هويت شده و سعي در فائق آمدن بر اين بحران دارد. نشانه‌شناسي يكي از روش‌هاي پژوهشي ميان‌رشته‌اي است كه به تحليل نشانه‌ها مي‌پردازد و در خوانش متون ادبي براي درك معاني نهفته در آنها كارگشاست. در اين مقاله كوشش شده است با بهره‌گيري از رويكرد نشانه‌هاي اجتماعي، رمزگان‌هاي اجتماعي در رمان احتمالا گم‌شده‌ام اثر سارا سالار بررسي و تحليل شود. بررسي رمان احتمالا گم‌شده‌ام از ديدگاه نشانه‌شناسي اجتماعي بيانگر آن است كه نويسنده در بازنمايي و القاي مفهوم مورد نظر خود يعني بحران هويت موفق بوده است. سارا سالار حضور نشانه‌هاي اجتماعي را در رمزگان‌هاي هويتي مانند مكان، پوشاك، خوراك و نام به تصوير كشيده؛ بويژه از طريق تداعي مكان‌هاي گذشته و نيز بي‌نام بودن شخصيت اصلي، بر اين مفهوم تاكيد مي‌كند. نشانه‌هاي آداب اجتماعي نيز در اين رمان فراوان‌اند. نويسنده از روش‌هاي گوناگونِ ارتباط غيركلامي (مانند لحن و اطوار) به عنوان بستري براي بازتاب مفهوم گم‌گشتگي هويت بهره برده است؛ به اين صورت كه لحن گفتاري توهين‌آميز و غير همدلانه در گفت‌وگوهاي ذهني راوي نيز در خدمت القاي مفهوم بحران هويت است.

Some women Iranian contemporary writers at some stage of their writing deal with the nature and identity of women. The narrator of the novel, probably lost, also seeks self-awareness and the discovery of individual identity, and in this way, he suffers from an identity crisis and tries to overcome this crisis. Semiotics is one of the interdisciplinary research methods that analyzes the signs and is used in reading literary texts to understand the meanings hidden in them. In this article, an attempt has been made to study and analyze the social codes in the novel "Probably Lost" by Sara Salar, using the approach of social signs. An examination of the novel Lost in Social Semiotics suggests that the author has succeeded in representing and inducing his intended concept of identity crisis. Sarah Salar portrays the presence of social cues in identity codes such as place, clothing, food, and name; It emphasizes this concept especially through the association of past places as well as the anonymity of the main character. Signs of social etiquette are also abundant in this novel. The author has used various methods of non-verbal communication (such as tone and tone) as a platform to reflect the concept of identity loss; In this way, the offensive and unemotional tone of speech in the narrator's mental dialogues also serves to instill the concept of identity crisis.