بررسي موانع به اشتراك گذاري دانش در نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران

مديران و فرماندهان به‌طورمعمول با انبوهي از اطلاعات كه اغلب نياز به تجزيه وتحليل بي درنگ دارند، مواجه هستند. دسترسي و پردازش اطلاعات حجيم از يك‌سو و انتقال دانشِ حاصل از پردازش از سوي ديگر، چالش هاي جدي مديريت دانش در نيروهاي مسلح است. لذا هدف اين پژوهش بررسي موانع انتقال دانش در سطح سازمان هاي نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران است. نوع پژوهش كاربردي و روش اجراي آن توصيفي است. با مطالعه ي ادبيات موضوع به روش كتابخانه اي، موانع اشتراك گذاري دانش در نيروهاي مسلح، استخراج و براي بررسي آن ها از روش شاخص ميانگين استفاده شد. براي جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه اي در اختيار 205 نفر از فرماندهان، مديران، اساتيد و كاركنان متخصص و شاغل در نيروهاي مسلح كه در حوزه ي مديريت دانش فعاليت داشته اند قرار گرفت. با توجه به نتيجه ي تحليل هاي آماري با نرم افزار SPSS و ضريب همبستگي پيرسون، متغير فرهنگ، به‌عنوان قوي ترين عامل و مانع تسهيم دانش در سطح نيروهاي شناسايي شد. ساير متغيرهاي فرماندهي و مديريت كلان، موانع سازماني، موانع فردي و زيرساخت فناوري اطلاعات و ارتباطات در رتبه هاي بعدي قرار گرفتند.