بررسي و تبيين حكمراني شايسته در رويكرد حكمراني نظام جمهوري اسلامي ايران

حكومت به عنوان يكي از نيازهاي اساسي براي فراهم نمودن كمال انساني در دين اسلام مي باشد كه بايستي ابعاد سياسي و اجتماعي آن از منظر قرآني بررسي گردد. تحليلي از معناي دقيق حكمراني در تعاليم اسلام، شاخص‌هاي قرآني حكومت كردن مطلوب با مطالعه آيات قرآن كريم، اهميت عدالت به عنوان يك رويكرد مهم در حكومت امروزه و همچنين پارادايم «حكمراني خوب» به عنوان يك شيوة رايج و مسلّط براي ادارة جامعه در سطح جهان بوده و متفاوت از دولت و حكومت است. در اين نوشتار، ابتدا «حكمراني خوب و حكمراني شايسته» و شاخص‌هاي آن با روش «توصيفي – تحليلي» بررسي و سپس «حكمراني شايسته» و شاخص‌هاي آن در انقلاب اسلامي تجزيه و تحليل شده و در نهايت، تعدادي از شاخص‌هاي حكمراني شايسته از ساختار نظام جمهوري اسلامي ايران با شاخص‌هاي حكمراني خوب از ديدگاه ديني و اسلامي، نهادهاي بين‌المللي و انديشمندان مقايسه تطبيقي گرديده است. بررسي پنج شاخص اصلي و اساسي در حكمراني كه شاخص هاي يكساني مي باشد كه بر حسب معنا و مبنا متفاوت مي باشد. محتواي ديدگاه هاي نظري حكمراني خوب مبتني بر انسان محوري، دنياگرايي و ماده گرايي است، ولي حكمراني شايسته مبتني بر خدا محوري است، اگرچه به ماده و معنا و دنيا و آخرت ـ هر دو به صورت همزمان ـ توجه دارد.