جمهوري اسلامي و سرمايه اجتماعي

Islamic Republic and Social Capital

انقلاب اسلامي ايران به ­واسطه اهداف متخذه از سوي رهبران، بسترساز شكل­ گيري جمهوري اسلامي گرديد. نظامي كه مفاهيمي همچون؛ اعتماد، مشاركت و هنجار را در خود نهفته دارد. مفاهيمي كه، از شاخص ­هاي اصلي سرمايه اجتماعي به حساب مي آيند. در واقع هدف گذاري رهبران انقلاب اسلامي، بر پايه بهره گيري از سرمايه اجتماعي موجود نسبت به خود، در مقابل حكومت پهلوي، صورت پذيرفته است.پرسش آن است كه جايگاه سرمايه اجتماعي در نظام جمهوري اسلامي ايران چگونه است؟ و چه بستر و بهره اي از آن در جهت اهداف صورت گرفته است؟ يافته ها نشان مي دهد؛ عليرغم نقش اساسي سرمايه اجتماعي در پيروزي انقلاب اسلامي و استقرار نظام، سرمايه اجتماعي و شاخص هاي آن با عدم ثبات در بهره گيري همراه بوده است. در واقع بازنگري و توجه به ضرورت سرمايه اجتماعي در برنامه ريزي امور به­ عنوان پشتوانهِ مطمئني، مورد هدف است. بر اين اساس با بهره گيري از روش تحليلي- تبييني به بررسي موضوع خواهيم پرداخت.

The Islamic Revolution of Iran became bedrock of formation of the Islamic Republic due to its leaders’ goals that includes concepts such as trust, participation and norm, which are considered as the main indicators of social capital. Actually, it is the goal setting of the leaders, based on using the existing social capital towards themselves, against the Pahlavi government. The question is, what is the position of social capital in the Islamic Republic of Iran? an‎d what is the benefit of it in the direction of goals? Findings show that despite the fundamental role of social capital in the victory of the Islamic Revolution and the establishment of the system, social capital and its indicators has been associated with instability in use. In fact, reviewing the necessity of social capital in planning affairs as a reliable support is inevitable. Accordingly, we will examine the issue by the analytical-explanatory method.