مدل علي اختلال خوردن براساس خودشيء انگاري، اجتناب تجربه اي و كمال گرايي با نقش واسطه اي نگراني از تصوير بدني در جامعه زنان داراي اضافه وزن

The Casual Model of Eating Disorder based on Self-Objectification, Experiential Avoidance, and Perfectionism with Mediating Role of Body Image Concern in the Community of Overweight Women

هدف: اضافه وزن تحت تاثير عوامل بيولوژيكي و ژنتيكي قرار دارد. يكي از متغيرهايي كه با اضافه وزن در ارتباط مي باشد، اختلال خوردن است. اين مطالعه با هدف مدل علي اختلال خوردن براساس خودشيء انگاري، اجتناب تجربه اي و كمال گرايي با نقش واسطه اي نگراني از تصوير بدني در جامعه زنان داراي اضافه وزن انجام شد. روش­: مطالعه­ ي حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل زنان داراي اضافه وزن با شاخص توده ي بدني (BMI≥28) شهرستان كنگاور بود كه در سال 1398به باشگاه هاي ورزشي و مراكز بهداشت مراجعه كرده بودند. تعداد 450 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش مقياس­ هاي استاندارد اختلالات خوردن (EDDS)، خودشيء انگاري (SO)، پذيرش و عمل (AAQ-II) و كمال گرايي چند بعدي تهران (TMPS) بود. براي تحليل داده ­ها از آزمون مدل سازي معادلات ساختاري و نرم افزارهايSPSS و Amos استفاده ‌شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد كه كمال­ گرايي، اجتناب تجربه ­اي و خودشيء انگاري متغيرهاي برون زادي هستند كه هم به صورت مستقيم و هم غيرمستقيم بر متغير درون زاد اختلال خوردن اثر مي­ گذارند و اثر ساير متغيرهاي برون زاد بر متغير درون زاد خوردن فقط به شكل مستقيم است. همچنين، متغير ميانجي در ارتباط بين متغيرهاي پيش بين و ملاك داراي اثر جزئي معني دار مي ­باشد. نتيجه‌گيري: خودشيء انگاري، اجتناب تجربه اي و كمال گرايي مي­تواند پيش بيني مناسبي براي اختلال خوردن در زنان از طريق نگراني از تصوير بدني در آنها باشد.

Overweight are affected by biological and genetic factors. One of the variables associated with being overweight is eating disorder. The purpose of this study was to investigate the causal model of eating disorder based on self-objectification, experiential avoidance and perfectionism with the mediating role of body image concern in the community of overweight women. Methods:The peresent study was descriptive correlation. The statistical population included overweight women with body mass index (BMI≥28) of Kangavar city in 2019, they had referred to sports clubs and health centers. 450 people were selected by available sampling method. Standard Eating Disorders Diagnostic Scale (EDDS); Self-reported (SO); Acceptance and Action (AAQ-II); Tehran Multidimensional Perfectionism (TMPS). Structural Equation Modeling and Spss and Amos software were used to analyze the data. Findings:Indicated that perfectionism, experiential avoidance, and self-objectification are exogenous variables that affect on the endogenous variable of eating disorder, both directly and indirectly. an‎d the effect of other exogenous variables on the endogenous variable of eating disorder is only direct. Also, the mediating variable in the relationship between predictor and criterion variables has a significant partial effect. Conclusion: Self-objectification, experiential avoidance and perfectionism can be a good predictor of eating disorder in women through concern about their body image.