واكاوي انديشه هاي سياسي مبتني بر ايدئولوژي زدگي از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامي

The Analysis of Political Thoughts Based on Ideologization from Constitutional Revolution to Islamic Revolution

خاستگاه انديشه سياسي معاصر در ايران دوره مشروطيت است. انديشه سياسي قبل از انقلاب اسلامي با متدلوژي انديشه سياسي عقلانيت محور و انتقادي زاويه اساسي داشته است. مشخصه اصلي اين نوع از انديشه، وجود مجموعه اي داراي نظم از ايده هاو ايده آل ها كه داراي عناصر ثابت و ايستا بود كه در ارتباط منظم ونه لزوماً منطقي متقابل بودند. مشكل ماهوي در انديشه سياسي تحقيق حاضر در چارچوب عناصر ثابتي از ايدئولوژي ها با تكيه بر زمان ادواري براي حل مسائل كلان قابل بحث است. فرض اصلي عدم وجود منطق حاكم بر انديشه سياسي متعارف و ذهنيت منظم در تفكر سياسي بود. در اين روش فكري، بسيج توده ها و تحريك اجتماعي بعنوان اصل اساسي براي تغييرات سياسي- اجتماعي بعنوان اصول كمي و نه كيفي انديشه سياسي انديشمندان مورد توجه است. شناخت و تأكيد بر عدم وجود الگوي منحصربفرد در حوزه انديشه سياسي بواسطه تلقي كلاسيك ازايدئولوژي بعنوان هدف تحقيق مورد بحث قرار مي گيرد.

The origin of political thought in Iran is constitutional revolution period. Political thought in Iran was difference with critical rationality and methodic thought. Main characters of thought was based on spatial definition from ideology witch was a set of regular idea and ideals with stressed on its fixed element. Identical problem in current political thought was emphasize on circular time and retrospective element for macro issues resolution. Identity of this problem is as main question of research and irregular subjectivity of thinkers and political organizations is as research hypothesis. In this thinking method, mass mobilization in facet of quantity and no qualify for substantial changes in political and social arena consider as main principals. In current research, cognition and emphasize on non-unique pattern in political thought by classic ideologies perception considering as goal.