امنيت غذايي در ايران و نظام حقوق بين الملل

Food Security in Iran and International Law

هدف از اين مطالعه بررسي امنيت غذايي در ايران و نظام حقوق بين الملل است كه با عنايت به اهميت مسئله امنيت غذايي در تأمين سلامت عمومي و حق دسترسي به آن به‌عنوان يك حق انساني، ضرورت انجام پژوهشي خاص را اجتناب‌ناپذير مي‌نمايد. براي گردآوري اطلاعات، از روش كتابخانه اي و فيش برداري استفاده شده است. ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﻏﺬاﻳﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﻢﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻛﻪ واﺟﺪ ارﺗﺒﺎط ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ از ﺑﺮﺧﻲ ﺟﻬﺎت ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﮕﺎه را ﻧﻮﻳﻦ و ﺑﻪروز از ﻣﻨﻈﺮ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و ﺟﻬﺖ ﺗﻨﻮﻳﻪ اﻓﻜﺎر و ﻟﺰوم ﺗﺪاﺑﻴﺮ و راﻫﻜﺎرﻫﺎى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ﺳﻴﺎﺳﺖﮔﺬارىﻫﺎى ﻻزم ﻣﺆﺛﺮ و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ. لذا يك سيستم ملي كارا براي كنترل امنيت غذايي علاوه بر كمك به ارتقاء وضع تغذيه و سلامت جامعه به بهبود صنايع غذايي، افزايش توليد و افزايش سطح درآمدها مي‌انجامد؛ بنابراين احتمالاً بهبود ساختار زيربنايي و قوانين موجود براي داشتن يك سيستم كنترل مواد غذايي كارا در سطح ملي حائز اهميت است.

The purpose of this study is to investigate food security in Iran and the international legal system. Given the importance of food security in ensuring public health and the right to access it as a human right, the need for special research is inevitable. To gather data, the library method has been used. An efficient national system for controlling food security helps to improve nutrition and community health, to improve the food industry, to increase production and income levels. Therefore, it is probably important to improve the existing infrastructure and regulations to have an efficient food control system at the national level.