عنوان مقاله :
تحليلِ «تناقض‌نماي معرفت حسي» در فلسفه ارسطو
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of “the Paradox of Sensory Knowledge” in Aristotle’s Philosophy
پديد آورندگان :
ورزدار، كرامت دانشگاه تهران - دانشكده الهيات و معارف اسلامي - گروه فلسفه و كلام اسلامي , فرامرز قراملكي، احد دانشگاه تهران - دانشكده الهيات - گروه فلسفه و كلام اسلامي , كشفي، عبدالرسول دانشگاه تهران - دانشكده الهيات - گروه فلسفه و كلام اسلامي
كليدواژه :
معرفت , ادراكات حسّي , كليّت , ضرورت , عليّت
چكيده فارسي :
در فلسفه ارسطو معرفت از حواس آغاز مي‌شود و ادراكاتِ حسّي از طريق فعاليت قوّه «نوس»، معرفت را براي آدمي به ارمغان مي‌آورند. ارسطو برخلاف افلاطون منكر هرگونه معرفت فطري است؛ امّا از طرفي آشكارا بيان مي‌كند كه ادراكاتِ حسّي متعلّق معرفت قرار نمي‌گيرند و نمي‌توان به محسوسات معرفت داشت. اين امر باعث ايجاد يك تناقض‌نما در فلسفه ارسطو مي‌گردد. اگر ادراكاتِ حسّي متعلّق معرفت نيستند چگونه از «آنچه متعلّق معرفت نيست»، معرفت پديد مي‌آيد و اين ادراكات به دليل فقدانِ كدام جزء از اجزاي «معرفت»، متعلّق «معرفت» به حساب نمي‌آيند؟ از نظر نگارندگان راه‌حلّ اين پارادوكس به تعريف «معرفت» و نقشِ قابلي ادراكاتِ حسّي در پيدايش معرفت در نظر ارسطو بازميگردد. ارسطو معرفت را صرفاً «باور صادق موجّه» نمي‌داند بلكه با شروط ديگري همچون ضرورت و عليّت دايره «معرفت» را محدودتر مي‌كند. بنابراين هرچند باور به محسوسات باوري صادق است ، امّا اين ادراكات به‌خاطر عدم وجود شرط كليّت و عليّت، متعلّق «معرفت» واقع نمي‌شوند.
چكيده لاتين :
In Aristotle's philosophy, knowledge begins with the senses, and sensory perceptions bring knowledge to man through the activity of the "nous" faculty. Unlike Plato, Aristotle denies any innate knowledge; but on the other hand, he clearly states that sensory perceptions do not belong to knowledge and one cannot acquire knowledge to the senses. This creates a paradox in Aristotle's philosophy. If sensory perceptions do not belong to knowledge, how does knowledge arise from "what does not belong to knowledge" and because of the lack of which component of "knowledge", these perceptions do not belong to "knowledge"? According to the authors, the solution to this paradox goes back to the definition of "knowledge" and the possible role of sensory perceptions in the emergence of knowledge in Aristotle. Aristotle does not consider knowledge to be merely "justified true belief" but narrows the scope of "knowledge" to other conditions such as necessity and causality. Therefore, although belief in sensations is a true belief, but these perceptions do not belong to "knowledge" due to the lack of the condition of generality and causality.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي معرفت شناختي
