عنوان مقاله :
مقايسة اثربخشي زوجدرماني مبتني بر بخشودگي و تصويرسازي ارتباطي، بر گذشت زناشويي و احساس مثبت نسبت به همسر در زنان داراي كيفيت پايين زناشويي
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the effectiveness of couple therapy based on forgiveness and Hendrix's Imago relationship therapy on marital forgiveness and positive feeling for the spouse
پديد آورندگان :
عسكري، مهرانا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي،اهواز ، ايران , مهرابي زاده هنرمند، مهناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي،اهواز ، ايران , دشت بزرگي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي،اهواز ، ايران , عسكري، پرويز دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي،اهواز ، ايران
كليدواژه :
زوجدرماني مبتني بر بخشودگي , تصويرسازي ارتباطي هندريكس , گذشت زناشويي و احساس مثبت نسبت
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش، مقايسة اثربخشي زوجدرماني مبتني بر بخشودگي و تصويرسازي ارتباطي، بر گذشت زناشويي و احساس مثبت نسبت به همسر در زنان داراي كيفيت پايين زناشويي بود. طرح پژوهش، نيمهآزمايشي از نوع پيشآزمون - پسآزمون با گروه كنترل و حجم نمونه 75 زن بود كه به روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. از اين تعداد 25 نفر به گروه آزمايشي زوجدرماني مبتني بر بخشودگي و 25 نفر به گروه آزمايشي تصويرسازي ارتباطي و 25 نفر به گروه كنترل به صورت واگذاري تصادفي تخصيص يافتند. ابزارهاي پژوهشي مورد استفاده پرسشنامة گذشت صفت (بري و همكاران، 2005) و پرسشنامة احساسات مثبت (اليري و تركويتز، 1978) بود. گروه آزمايشي تصويرسازي ارتباطي، 8 جلسه 90 دقيقهاي و گروه آزمايش آموزشي زوجدرماني مبتني بر بخشودگي، 9 جلسة 90 دقيقهاي آموزش ديدند. براي تحليل دادهها از تحليل كواريانس چندمتغيره و تكمتغيره استفاده شد. يافتهها نشان داد هر دو رويكرد درماني در مرحلة پسآزمون بر گذشت زناشويي و احساس مثبت نسبت به همسر، تأثير قابل توجهي داشته و منجر به افزايش معنادار بخشودگي و احساس مثبت نسبت به همسر ميشود (p <0.005). همچنين بين دو روش مداخله در ميزان تاثيرگذاري بر متغيرهاي وابسته، تفاوت معناداري وجود ندارد. بر اساس يافتهها ميتوان گفت هريك از اين رويكردها از جمله مداخلات مؤثر و موفق در حيطة زوجدرمانياند.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to compare the efficacy of couple therapy based on forgiveness and communication imaging on marital past and positive feelings toward spouse in women with poor marital status. The research design was quasi-experimental with pre-test and post-test with control group. The sample size was 75 women who were selected by convenience sampling. Of these, 25 were assigned to experimental group based on forgiveness, 25 to experimental group, and 25 to control group randomly assigned. The research tools used were the Trait Forgiveness Questionnaire (Barry et al., 2005) and the Positive Feelings Questionnaire (Ellier & Trekowitz, 1978). The experimental group received 8 sessions of 90-minute training and the experimental group received 9 minutes of forgiveness-based couple therapy. Multivariate and univariate analysis of covariance was used for data analysis. Results showed that both post-test approaches had a significant effect on marital forgiveness and positive feelings toward spouse and led to a significant increase in forgiveness and positive feelings toward spouse (P <0.005). Also, there was no significant difference between the two methods of intervention in influencing the dependent variables. According to the findings, each of these approaches is one of the most effective and successful interventions in the field of couple therapy.
عنوان نشريه :
دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي