بررسي كنشگري اجتماعي و نقش اقتباس نمايشي-تعاملي در فيلم "غزل" و بازي "مزاحم"

A Study of Social Activism and the Role of Dramatic-Interactive Adaptation in the Movie of Ghazal by Masoud Kimiaei and Video Game of Mozahem by Natali Bokchin

در پژوهش حاضر، دو اقتباس از مزاحم، اثر خورخه لوئيس بورخس(1966) مورد مطالعه قرار گرفته است. فيلم «غزل»، ساخته مسعود كيميايي(1975) و بازي ويدئويي «مزاحم» ساخته ناتالي بوكچين هستند. از آنجا كه داستان بورخس روايتي از دنياي ماچوئست(مردسالار) و تبعيض جنسيتي زده آمريكاي لاتين است. هدف اين پژوهش كشف و آشكارسازي نحوه بازنمايي اين تبعيض جنسيتي در چارچوب ضرورت‌هاي بافتي هر يك از اين اقتباس‌هاست. مطالب اين پژوهش عمدتاً بر اين تأكيد دارند كه چگونه جريان‌هاي اجتماعي مي‌توانند از حالت بياني يا داستاني تغيير شكل يابند و در قالب نمايشي و تعاملي در‌آيند. جدا از روشي كه هر يك از اقتباس‌ها در تبديل از نسخه نوشتاري به نسخه بصري به كار گرفته‌اند، تمركز بر اقتباس پذيري داستان كوتاه «مزاحم» در بافت ايران(فيلم غزل) و بازي ويدئويي(بازي مزاحم) است. نظريه «نگاه خيره مردانه» لورا مالوي، مردسالاري جامعي ايران را در فيلم غزل به خوبي آشكار مي‌سازد. در بررسي بازي «مزاحم» تلاش بر اين است كه نشان دهيم ناتالي بوكچين چگونه از هنر اينترنتي خود براي ترويج يك كنشگري اجتماعي استفاده كرده است.

In the present study, two adaptations of Mozahem by Jorge Luis Borges (1966) have been studied. "Ghazal" movie is by Masoud Kimiaei (1975) and the video game "Mozahem" is by Natalie Bookchin, because Borges' story is a narrative of the macho world (patriarchy) and gender discrimination of Latin America. The purpose of this study is to discover and reveal how this gender discrimination is represented in the context of the contextual needs of each of these adaptations. The content of this research mainly emphasizes how social currents can be transformed from an expressive or narrative mode to a dramatic and interactive one. Apart from the method used by each of the adaptations in converting from a written version to a visual version, the focus is on the adaptability of the "Mozahem" short story in the context of Iran (Ghazal Movie) and video game (Mozahem game). Laura Malloy's theory of "masculine gaze" clearly reveals the comprehensive patriarchy of Iran in the movie of Ghazal. In examining the "Mozahem" game, it is tried to show how Natalie Bookchin has used his internet art to promote social activism.