نقد اجتماعي اشعار شاملو با تأكيد بر مقوله طنز

Social critique of Shamloo poems with emphasis on humor

يكي از ابزارهايي كه شاعران براي نقد جامعه استفاده مي‌شود طنز است. طنز گونه‌اي از ادبيات غنايي است كه در ايجاد اشتياق و جلب خواننده قدرت بي نظيري دارد و با نگرش نقادانه محقق مي‌شود. در تاريخ فرهنگ مكتوب ايران موقعيت ويژه دارد و آن را بالاترين درجه نقد ادبي ميدانند. ظرفيت زبان طنز و ديگر شاخههاي شوخ‌طبعي، در بيان ابهام‌آميز مسائل و ابتلائات بشري، خصوصاً در زمانه اختناق و فشار، آن را به يكي از اثرگذارترين انواع ادبي مبدل ساخته است. شاعران آزادي‌خواه و اجتماعي و پاي بند به تعالي انسان، در دوره‌ خويش با مشكلاتي اجتماعي، استبداد و بي‌عدالتي روبه‌رو بوده كه مخالفت خود را به طرق مختلف آشكار و نهان و در قالب طنز و ابهام از اين مشكلات انتقاد مي‌كرد. اين پژوهش به تحليل شيوه‌هاي پرداخت طنز و مطايبه در مجموعه اشعار پرداخته است و هدف آن نشان دادن شگردهاي طنز و مطايبه در اشعار شاعر معاصر ايراني شاملو بوده است و شعرهاي او را در فضاي جامعه شاعر تحليل مي‌كند.

One of the tools that poets use to criticize society is humor. Humor is a kind of lyrical literature that has a unique power in creating enthusiasm and attracting the reader and it is achieved with a critical attitude. It has a special position in the history of Iranian written culture and it is considered the highest degree of literary criticism. The capacity of the language of humor and other branches of humor, in the ambiguous expression of human problems and afflictions, especially in times of oppression and pressure, has made it one of the most influential literary genres. Liberal and social poets, committed to human excellence, in their period faced social problems, tyranny and injustice, which criticized their opposition in various ways, overtly and covertly, in the form of humor and ambiguity. This research has analyzed the methods of humor and comparison in the collection of poems and its purpose has been to show the techniques of humor and comparison in the poems of the contemporary Iranian poet Shamloo and analyzes his poems in the poet's community.