بررسي اثر نيتروژن، روي، بُر و منيزيم و زمان‌ محلول‌پاشي بر خصوصيات كمي و كيفي انگور ديم

اين آزمايش با هدف بررسي اثر نيتروژن، روي، بُر و منيزيم و زمان و مراحل محلول پاشي، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي، با 12 تيمار كودي، شامل C1 (شاهد)، C2 (N)،  C3(Zn)، C4 (B)، C5 (Mg)، C6 (N + Zn)، C7 (N + B)، C8 (N + Mg)،C9  (Zn + B)، C10 (N + Zn + B)، C11 (Zn + B + Mg) و C12 (N + Zn + B + Mg) در دو زمان محلول پاشي (T1 = مرحله تورم جوانه‌ها و T2= محلول‌پاشي دو مرحله اي در مرحله تورم جوانه‌ها و بعد از تشكيل ميوه)، به مدت سه سال روي انگور ديم اجرا شد. بر اساس نتايج، تيمارهاي محلول پاشي عناصر غذايي در دو زمان محلول پاشي و در سه سال متوالي بر خصوصيات رشد رويشي، شامل اندازه سطح برگ و قطر شاخه، اثر معني داري نشان ندادند، اما بر اجزاي عملكرد و كيفيت ميوه از جمله وزن خوشه، وزن حبه، اندازه حبه، عملكرد هر درختچه، آنتوسيانين، مواد جامد محلول (TSS) و اسيديته كل (TA) ميوه، تأثير معني داري داشتند. اثر متقابل سه جانبه سال، زمان محلول پاشي و تيمار عناصر غذايي روي مقدار عملكرد، وزن خوشه و آنتوسيانين، تأثير معني داري نشان دادند. بيشترين ميانگين سه ساله عملكرد ميوه به ازاي هر درخت، به ترتيب در تيمارهاي C2 (N)، C3 (Zn) و C4 (B)، مشاهده شد و تقريباً تمام تيمارها نسبت به شاهد، تفاوت معني داري را نشان دادند و درختچه هاي انگوري كه هيچ تيمار غذايي، دريافت نكرده بودند به همراهC10  (N + Zn + B) و C11 (Zn + B + Mg)، به ترتيب كمترين مقدار عملكرد ميوه را داشتند. بنابراين مي توان چنين استنتاج نمود كه علي رغم تاثير مثبت محلول پاشي نيتروژن، روي و بُر بر عملكرد و خصوصيات كيفي، كاربرد اين عناصر با همديگر، بر روي انگور ديم، اثرات منفي داشت.