مدل‌سازي عامل بنيان و برنامه‌ريزي منابع واحد خدمات در نيروگاه انرژي تجديدپذير مطالعه‌ي موردي: نيروگاه بادي بينالود

توربين‌هاي بادي يكي از منابع در حال رشد توليد انرژي تجديدپذير در جهان امروز هستند كه پيوسته به كاهش هزينه‌هاي بهره‌برداري نياز دارند. در اين نوشتار از رويكرد مدل‌سازي مبتني بر عامل براي حل مسئله‌ي بهينه‌يابي پتانسيل )ظرفيت( ارائه‌ي خدمات تعمير و نگه‌داري در يك نيروگاه تجديدپذير بادي استفاده شده است. نتايج صحه‌گذاري مدل پيشنهادي حاكي از آن است كه رويكرد عامل‌بنيان بستر مناسبي برايمواجهه با پيچيدگي‌هاي مسئله از جمله مدل‌سازي ديناميك‌هاي سيستم، عدم قطعيت‌هاي موجود در سيستم از قبيل زمان خرابي و تعداد توربين‌هاي فعال، فراهم كرده است. توسعه‌ي سناريوهاي مختلف و تحليل حساسيت هزينه برحسب تعداد منبع (ارائه‌ي خدمات) تخصيص داده شده بيان‌گر آن است كه افزايش ۳ واحدي در ظرفيت ارائه‌ي خدمات تعمير و نگه‌داري، موجب مقدار حداقلي در هزينه‌ها و افزايش بهره‌وري سيستم خواهد شد.