بررسي نوبت‌كاري و بار كاري ذهني بر خستگي پرستاران بخش مراقبت‌هاي ويژه

سابقه و هدف: اهميت بررسي نوبت‌كاري به‌ويژه در بخش بهداشت و درمان از پيامدهاي زيانبار و جبران‌ناپذيري است كه به آن نسبت داده مي‌شود. نوبت‌كاري به‌ويژه شب‌كاري باعث خستگي و متعاقباً اثرات سوء بر سلامتي، هوشياري و عملكرد مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي نوبت‌كاري و بار كاري ذهني بر خستگي پرستاران بخش‌هاي مراقبت ويژه انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه تحليلي و مقطعي 144 پرستار بخش‌هاي مراقبت ويژه در سه بيمارستان شهر شيراز به‌صورت نمونه‌گيري سرشماري شركت كردند. مقياس‌هاي خستگي ذهني SP (SamnPerelli) و بار كاري ذهني ناسا به مدت 2 هفته در ابتدا و انتهاي هر شيفت كاري تكميل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميزان خستگي ذهني و بار كاري ذهني با نوع شيفت‌هاي كاري ارتباط معنادار دارد (P 0.05). همچنين بين ميانگين ساعت خواب طي دو هفته گذشته (r=-0.24, P 0.01)، ميانگين خستگي ذهني و بار كاري ذهني (P 0.01, r=0.25)، عدم بهره‌مندي از اوقات فراغت (P 0.01, r=-0.22)، و داشتن برنامه ورزشي منظم (P 0.01, r =-0.3) با خستگي ذهني ارتباط معنادار داشت. نتيجه‌گيري: بار كاري ذهني و برنامه نوبت‌كاري بر خستگي پرستاران بخش‌هاي مراقبت ويژه تأثيرگذار است. به نظر مي‌رسد عواملي ديگري نيز بر خستگي پرستاران تأثيرگذار است. لازم است مطالعات بيشتري در زمينه بررسي اثر عوامل مرتبط با سبك زندگي و فردي و اثر آن بر خستگي انجام شود.