موانع اجراي راهبرد در سازمان‌هاي فرهنگي

هدف اين پژوهش شناسايي و اولويت‌بندي موانع كليدي اجراي راهبرد در سازمان‌هاي فرهنگي است. روش اجراي پژوهش حاضر آميخته است. جامعه‌ي آماري پژوهش، خبرگان سازمان‌هاي فرهنگي كوچك مقياس و دانشگاهي در شهر تهران بودند. حجم نمونه در بخش كيفي ۱۳ نفر از مديران ارشد، مديران مياني، مشاوران راهبردي و بنيان‌گذاران سازمان‌هاي فرهنگي كوچك مقياس بوده‌اند كه با استفاده از روش گلوله برفي انتخاب شدند. در بخش كمي، ۲۰ نفر از اين افراد با روش نمونه‌گيري هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تحليل اطلاعات در بخش كيفي از تحليل مضمون و در بخش كمي از تحليل سلسلهمراتبي استفاده شده است. بر اساس نتايج يافته­هاي تحقيق‌، 12 مانع كليدي براي اجراي راهبرد در سازمان‌هاي فرهنگي شناسايي و اولويت‌بندي شدند كه به ترتيب اولويت‌بندي عبارتند از: ضعف در مديريت مديران، عدم تعهد كافي مديران در اجراي راهبرد‌ها، فشار ذ‌‌ي‌نفعان و حاميان مالي، تخصص ناكافي نيروها، مشكلات فرهنگ حاكم بر نيروهاي انساني، ضعف در تدوين و بازنگري راهبرد‌ها، ساختار سازماني نامناسب، ضعف در آموزش نيروها، باورنداشتن به ضرورت علمي بودن فعاليت‌ها، ضعف در شاخص‌هاي دقيق ارزيابي فعاليت‌هاي فرهنگي، عوامل مربوط به شغل و شاغل، ضعف در مقررات و دستورالعمل‌هاي سازماني.