تبيين نقش بازي‌وارسازي در سنجش تفكر سيستمي

تفكر سيستمي يكي از مهارت مهم شناختي افراد است و بازي‌وارسازي نيز مفهومي است كه در سال‌هاي اخير مورد توجه پژوهشگران در حوزه‌ي آموزش قرار گرفته است. هدف اصلي اين پژوهش، سنجش تفكر سيستمي دانش آموزان در چند موقعيت متفاوت است. در حالت نخست، تفكر سيستمي دانش‌آموزان بدون هيچ گونه آموزشي مورد سنجش قرار مي‌گيرد. در حالت دوم تفكر سيستمي دانش‌آموزان با رويكرد بازي‌وارسازي با استفاده از طراحي يك بازي مورد بررسي قرار گرفته است. در حالت سوم بازي وارسازي در كنار آموزش قرار گرفته و پس از آن تفكر سيستمي مورد ارزيابي قرار گرفته است.اين پژوهش، پژوهشي كاربردي است كه با رويكرد كمي انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش دانش‌آموزان 10 تا 12 ساله منطقه بهمني شهر بوشهر مي‌باشد. پس از نمونه‌گيري تعداد 170 دانش‌آموز انتخاب شد. روش نمونه‌گيري، نمونه‌گيري در دسترس بود. اين تعداد دانش‌آموز بر اساس اهداف و فرضيه‌هاي پژوهش به سه گروه تقسيم‌بندي شده و از طريق آزمون مقايسه ميانگين، نتايج آن‌ها با يكديگر مقايسه شدند. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است.يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه ميانگين نمرات دانش‌آموزاني كه با رويكرد بازي وارسازي ارزيابي شده‌اند، تفاوت معناداري با نمرات دانش‌آموزاني كه به صورت سنتي (و بدون آموزش) ارزيابي شدند، دارد. همچنين مشخص شد نمره تفكر سيستمي دانش آموزان در حالت آموزش (به همراه بازي وارسازي)، بيشتر از زماني است كه تنها از بازي وارسازي استفاده مي‌كنند. همچنين بيشتر بودن نمره تفكر سيستمي دانش آموزان در حالت آموزش (به همراه بازي وارسازي) بيشتر از روش سنتي (و بدون آموزش) است.