بررسي عنصر موسيقي در شعر محمود سامي البارودي و ملك الشعراي بهار

A Study of the Musical Element in the Poetry of Mahmoud Sami Al-Baroudi and Malek Al-Shoaraye Bahar

موسيقي از برجسته­ ترين عناصر شعري در ادبيات هر ملتي است. در اين ميان ادبيات برخي ملت­ ها چون ادبيات فارسي و عربي از عناصر موسيقايي يكساني در اشعارشان برخوردارند. در اين پژوهش، سعي بر آن است تا با تكيه بر اين عنصر، اشعار دو شاعر برجسته و معاصر عربي و ايراني محمود سامي البارودي و ملك الشعراي بهار تحليل و بررسي شوند، تا نحوه بكارگيري عوامل موسيقي ساز در اشعار اين دو شاعر آشكار شود. براي رسيدن به اين مقصود موسيقي اشعار آن‌ها از دو جنبه مهم: موسيقي بيروني (وزن، قافيه ورديف) و موسيقي دروني(جناس و سجع و تكرار با زيرشاخه واج‌آرايي و تكرار لفظ و تكرار هجا همچنين رد العجز علي الصدر و طرد و عكس) بررسي شده است. با اين فرضيه كه هر دو شاعر توانسته ­اند با استفاده از ابزارهاي موسيقي ساز نغمه‌هاي دلنشيني را بر تارهاي شعرشان تصنيف نمايند. نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد شباهت زيادي ميان اين دو شاعر مشهود است.

Music is one of the most prominent poetic elements in the literature of any nation. Meanwhile, the literature of some nations such as Persian and Arabic literature have the same musical elements in their poems. In this study, we try to analyze the poems of two prominent and contemporary Arabic and Iranian poets, Mahmoud Sami Al-Baroudi and Malek Al-Shoarai Bahar to reveal the use of music-making factors in the poems of these two poets. To achieve this goal, the music of their poems is examined from two important aspects: external music (weight, rhyme and row) and internal music (Jenas, repetition with the sub-branch of phonology, repetition of the word and repetition of syllables, as well as Rad Al-Ajaz Ala Al-Sadr and Sadr). By this hypothesis, both poets have been able to compose sweet songs on their strings using musical instruments. The results of this study show that there are many similarities between these two poets.