بررسي تطبيقي رمان‌هاي «شيكاگو» از علاء الأسواني و «همسايه‌ها» از احمد محمود

A comparative study of the novels "Chicago" by Alaa Al-Aswani and "Neighbors" by Ahmad Mahmoud

رمان «شيكاگو»(2007م) يكي از قدرتمندترين و مخاطب‌پذيرترين رمان‌هاي معاصر جهان در حوزه فرهنگ و ادب است. علاء اسواني(متولد 1957م) نويسنده نامدار مصري، در رمان «شيكاگو» به تعارض‌هاي زندگي مصري-آمريكايي مي‌پردازد. تعارض‌هايي كه حاصل رفتارهاي يك جوان مصري در آمريكا است. احمد محمود(1310- 1381ش) از نويسندگان مكتب جنوب، در ايران است و رمان «همسايه‌ها» متناسب با دوره كودتاي سال 1328 يعني نيمه اول قرن 20 به نگارش در آمده است و به خواننده از لحاظ بسياري از مسائل يكنواخت در نوع مشكلات و جو حاكم بر كشورها و مردم استعمارزده جهان سوم پرداخته و آن‌ها را به تصوير مي‌كشد. سمبليسم در هر دو اثر وجود دارد. زمان و مكان و تعدد شخصيت‌ها و طرح و پيرنگ و عناصر داستاني در هر دو بسيار قوي است. اسواني از طريق جامعه روشنفكر به ظلم و تبعيض نگاه كرده و رسوخ بي‌كفايتي‌هاي هيأت حاكمه را در اين بخش ازجامعه و حتي در خارج از مرزها مي‌بيند. ولي احمد محمود نگاهي انتفادي به شرائط حاكم بر مردم دارد و اين موضوع را با مضمون فقر و فلاكت دنبال كرده است.

The novel "Chicago" (2007) is one of the most powerful and most popular contemporary novels in the world in the field of culture and literature. Alaa Aswani (born 1957), a well-known Egyptian writer, deals with the conflicts of Egyptian-American life in the novel "Chicago", conflicts resulting from the behaviors of a young Egyptian in the United States. Ahmad Mahmoud (1331-2002) is one of the writers of the southern school in Iran and the novel "Neighbors" was written in accordance with the coup d'etat of 1948, i.e, the first half of the 20th century and it investigates the problems and atmosphere ruling the colonized countries and peoples of the Third World and depicts them. Symbolism is present in both works. The time and place and the multiplicity of characters and the plot and elements are very strong in both. Aswani looks at oppression and discrimination through the intellectual community and sees the penetration of the incompetence of the governing commission in this part of society and even outside the borders. But Ahmad Mahmoud has a biased view of the conditions prevailing in the people and has pursued this issue with the theme of poverty and misery.