آثار مداخله‌ي هم‌زمان كافئين و تمرين هوازي بر نسبت لپتين به آديپونكتين (LAR) در مردان مبتلا به ديابت نوع دو

مقدمه: توليد نامتوازن آديپوكين‌هايي همچون لپتين و آديپونكتين در بيماران ديابتي ممكن است منجر به گسترش عوارض متابوليكي گردد. لذا، هدف از پژوهش حاضر، تعيين اثرات دو ماه مصرف كافئين همراه با تمرين هوازي بر تغييرات سطوح لپتين و آديپونكتين سرم و نسبت لپتين/آديپونكتين (LAR) در مردان ديابتي نوع دو بود.روش‌ها: 32 مرد مبتلاء به ديابت نوع دو در قالب يك طرح نيمه تجربي چهار گروهي به‌مدت دو ماه در يك دوره تمرينات هوازي (3 جلسه در هفته راه‌رفتن نوارگردان، 1.5 ساعت در جلسه، 85-65% HRR) با و بدون مصرف كافئين (3 mg.kg^-1) شركت كردند. تغييرات سرمي لپتين و آديپونكتين طي دو مرحله (حالت پايه و 24 ساعت پس از اتمام برنامه‌ي تمريني) اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ANOVA يك راهه و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح 0.05≥P بررسي شد. يافته‌ها: تجويز دو ماه مكمل كافئين (CA) به تنهايي و همراه با تمرينات هوازي (AT) توانست به‌ترتيب سبب كاهش و افزايش معني‌دار در لپتين و آديپونكتين شود (0.001=P). به‌طوري‌كه، آثار گروه تركيبي (AT+CA) به‌مراتب مداخله‌ي مناسب‌تري در تغيير شاخص‌هاي مورد مطالعه بود (0.001=P). همچنين، روش LAR به‌طور مطلوبي در همه‌ي گروه‌هاي مورد مطالعه به ميزان قابل توجهي كاهش يافته بود، چنانچه اين آثار در گروه تركيبي (AT+CA) معني‌دارتر بود (0.001=P). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد كه تجويز دو ماه مكمل كافئين و تمرين هوازي تأثير مناسبي بر بهبود نسبي شاخص‌هاي لپتين و آديپونكتين و همچنين نسبت آنها در افراد ديابتي داشته باشد، هرچند نشان داده شد تركيب اين دو متغير داراي آثار به‌مراتب مضاعف‌تري است.