بررسي ويژگي‌هاي اپيدميولوژيك و باليني توده‌هاي گردني در شهر كرمان، ايران

زمينه و هدف: توده گردن از شايعترين يافته‌هاي باليني در همه سنين است كه طيف وسيعي از تشخيص‌هاي افتراقي از جمله توده‌هاي مادرزادي، عفوني و بدخيمي را شامل مي‌شود كه اطلاع در مورد ريسك فاكتورهاي آن به ارزيابي صحيح آنها كمك مي‌كند. هدف اين مطالعه به‌دست آوردن ويژگي‌هاي مختلف اپيدميولوژيك و باليني توده‌هاي مختلف گردن در كرمان مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي گذشته‌نگر، اطلاعات مربوط به سن، جنسيت، سابقه اعتياد به ترياك و سيگار كشيدن و تشخيص نهايي پاتولوژي 120 بيمار در بازه زماني ابتداي فروردين 1393 تا انتهاي اسفند 1397 كه در بخش گوش و حلق و بيني بيمارستان شفاي كرمان تحت بيوپسي از توده گردن قرار گرفته بودند، تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: از 120 بيمار، 57.5% مرد و 42.5% زن با ميانگين سني 39.44 سال بودند. در گروه تومورهاي بدخيم نسبت مرد به زن 4.1 به يك بود كه به‌طور قابل‌توجهي بيانگر بروز بيشتر بدخيمي در مردان مي‌باشد. از نظر پاتولوژي، توده‌هاي التهابي و عفوني با 48.33% در صدر بودند و 9.7% از موارد نيز توده‌هاي مادرزادي بودند. 20.83% از بيماران داراي سابقه سيگار كشيدن و 22.5% آنها نيز معتاد به ترياك بودند. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر كه به بررسي ابعاد اپيدميولوژيك توده‌هاي مختلف گردني در شهر كرمان پرداخت، نشان داد كه ميزان شيوع تومورهاي بدخيم با افزايش سن بيشتر مي‌شود. همچنين در اين مطالعه نشان داده شد كه سيگار كشيدن يك ريسك‌فاكتور مهم براي توده‌هاي گردني است.