بررسي اثر محل تزريق ماده بي‌حسي موضعي بر كيفيت بلوك داخل وريدي (بلوك Bier) اندام فوقاني

زمينه و هدف: بي‌حسي منطقه‌اي داخل وريدي روشي قابل اعتماد در عمل‌هاي جراحي كوتاه‌ مدت اندام است. تعيين اثر محل تزريق ماده بي‌حسي موضعي بر كيفيت بلوك داخل وريدي اندام فوقاني هدف مطالعه است. روش بررسي: اين كارآزمايي كه در مركز آموزشي بهداشتي درماني كوثر (سنندج، ايران) از ارديبهشت ماه 1399 تا دي ماه 1399 انجام شد. پس از مانيتورينگ و سديشن براي بيماران، در هر دو گروه در دست غيرجراحي سرم رينگر ml/kg 10 تجويز شد. در بيماران هر دو گروه بسته به‌ قرار گرفتن بيمار در گروه مداخله يا كنترل براساس ترتيب بلوك‌هاي تعيين‌ شده، در ناحيه پروگزيمال و ديستال بيمار آنژيوكت 22 يا 24 وصل و پس از تخليه خون اندام، تورنيكه در ناحيه بازو به ميزان mm Hg150 بالاتر از فشارخون سيستوليك بسته و باند اسمارچ باز شد. براي بيمارmg/kg 3 ليدوكائين (Lidocaine) 5/%0، از طريق آنژيوكت تجويز و پس از پنج دقيقه ميزان بي‌حسي بيمار و شدت درد اندازه‌گيري ‌گرديد. پس از جراحي هر 10 دقيقه ريكاوري حسي و حركتي دست ارزيابي شد. رضايت بيمار از بي‌حسي با شاخص عالي، خوب، متوسط (احساس كم درد)، ناموفق (نياز به مسكن) مشخص و در صورت عدم رسيدن به عمق كافي بي‌دردي رمي‌فنتانيل وريدي تزريق گرديد. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه هر دو گروه در هركدام از متغييرهاي جنسيت (0.063=P)، نوع كلاس بيهوشي (0.964=P)، نوع جراحي(0.694=P)، رضايت بي‌حسي (0.578=P)، بلوك حسي دست (0.529=P)، بلوك حركتي دست (0.059=P)، شدت درد (0.634=P)، درخواست مسكن (0.755=P) و شاخص توده بدني (0.099=P) تفاوت معناداري وجود ندارد و همسان‌سازي شده‌اند. همچنين تفاوت معناداري در ميانگين فشار سيستوليك، ميانگين فشار دياستوليك و ميانگين ضربان قلب در دو گروه در زمان‌هاي معين گزارش نشد. نتيجه‌گيري: تفاوت چشمگيري در مقايسه دو روش مشاهده نشد و مي‌توان از بلوك بير (Bier Block) پروگزيمال در صورت نياز به‌عنوان جايگزين استفاده كرد.