مروري بر سميت قلبي ناشي از آنتراسايكلين‌ها با تأكيد بر دوكسوروبيسين: يك مقاله مروري

سرطان دومين علت اصلي مرگ‌ومير در آمريكا است و با توجه به شيوع بالا از معضلات اصلي بهداشتي در سراسر دنيا به‌شمار مي‌رود. امروزه راهكارهاي درماني زيادي از جمله شيمي‌درماني براي درمان سرطان در بيماران وجود دارد. شيمي‌درماني در واقع بكارگيري داروهاي آنتي‌نئوپلاستيك به تنهايي و يا به‌صورت تركيبي با ساير داروها مي‌باشد. البته، اين داروها مي‌توانند به عملكرد سلول‌هاي سالم نيز آسيب برسانند و عوارض جانبي فراواني ايجاد كنند. از داروهاي پركاربرد در شيمي‌درماني، خانواده دارويي آنتراسايكلين‌ها هستند و از گروه دارويي آنتراسايكلين‌ها مي‌توان به دوكسوروبيسين، دانوروبيسين و اپيروبيسين اشاره كرد كه پركاربردترين آنها دوكسوروبيسين است. دوكسوروبيسين مكانيسم‌هاي درماني و آسيب سلولي متعددي دارد و سميت قلبي ناشي از آن در بيماران تحت شيمي‌درماني بسيار شايع است كه متاسفانه درمان قطعي و مطمئني براي آن وجود ندارد. تغييرات قلبي ناشي از سميت قلبي دوكسوروبيسين ممكن است شامل تغييرات الكتروكارديوگرافي، آريتمي، التهاب ميوكارد (ميوكارديت)، التهاب پريكارد (پريكارديت)، انفاركتوس ميوكارد، كارديوميوپاتي، نارسايي قلبي (نارسايي بطن چپ) و نارسايي احتقاني قلب باشند. اين تغييرات ممكن است در طول درمان، مدت كوتاهي پس از درمان و يا چند هفته پس از اتمام شيمي‌درماني آشكار شوند. تا به حال مكانيسم‌هاي پرشماري در توجيه علت ايجاد سميت قلبي توسط دوكسوروبيسين بيان شده‌اند. از جمله آنها مي‌توان به مهار توپوايزومرازII beta; ، تخريب ميتوكندري، تشكيل ROS با واسطه آهن، افزايش استرس اكسيداتيو، افزايش فعاليت فرآيندهاي التهابي، افزايش آپوپتوز و نكروز بافت قلب اشاره كرد. در اين مطالعه به بررسي علل و انواع مختلف سميت قلبي ناشي از دوكسوروبيسين در بيماران تحت شيمي‌درماني مي‌پردازيم.