مطالعه شرايط بهره وري پژوهشي اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي با استفاده از الگوسازي فازي

هدف اين پژوهش، طراحي مدلي براي سنجش بهره وري پژوهشي اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي منطقه دو است. روش انجام پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نوع تحقيقات، آميخته يا تركيبي (كمي-كيفي) است. بر اين اساس در بخش اول پژوهش به منظور ارايه الگويي جامع از بهره ور ي پژوهشي اعضاي هيات علمي از روش پژوهشي كيفي فراتركيب سندلوسكي و بارسو (2007) استفاده شد. نمونه در بخش كيفي پژوهش تعدادي از متخصصان و صاحب نظران حوزه پژوهش و گروه هاي متمركز اعضاي داخل و خارج از دانشگاه بوده است كه به صورت هدفمند نمونه گيري شده اند و در بخش كمي، از شيوه نمونه گيري تصادفي متناسب استفاده شده است. حجم نمونه در پژوهش حاضر برابربا 241 نفر مي باشد. روش هاي جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش شامل: منابع كتابخانه اي و پرسش نامه كه علاوه بر مشخصات جمعيت شناختي، شامل مقياس سنجش بهره وري پژوهشي اعضاي هيات علمي (اين پرسش نامه محقق ساخته و برآمده از بخش كيفي پژوهش و مطالعه كتابخانه اي و همچنين آيين نامه ارتقاي اعضاي هيات علمي دانشگاه ها) است. بررسي و تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل عاملي تاييدي صورت گرفت. به منظور ارايه تركيب مطلوب ابعاد الگو به گونه اي كه بتوان بهره ور ي پژوهشي اعضاي هيات علمي را بهينه كرد از روش الگوسازي رياضي (سيستم خبره فازي) استفاده شد. با توجه به يافته هاي پژوهش، ابعاد، مولفه ها و شاخص هاي استخراجي از روش فراتركيب (الگوي پژوهش) مورد تاييد جامعه هدف قرار گرفت.