مدل‌سازي و ارزيابي سرمايه‌گذاري بدون تاخير در منابع تجديدپذير بر پايه رويكرد اختيار واقعي (مطالعه موردي: تعرفه بهينه منبع تجديدپذير خورشيدي در كشور ايران)

Modeling and evaluating an investment without any delay in renewable resources based on real option approach (Case study: Optimal feed-in tariff for solar renewable resource in Iran)

سرمايه گذارها با طيف وسيعي از گزينه هاي سرمايه گذاري مواجه اند و با توجه به تقاضاي روزافزون انرژي و محدوديت هاي منابع تجديدناپذير، ارزيابي سرمايه گذاري در منابع تجديدپذير براي سرمايه گذارها و سياست گذارها اهميتي چشمگير يافته است. هدف اين پژوهش، مدل سازي و ارزيابي سرمايه گذاري در منابع تجديدپذير باهدف جذب سرمايه گذار بدون تاخير ازطريق تعيين سطح بهينه تعرفه خريد انرژي تجديدپذير با رويكرد اختيار واقعي مي باشد. جهت مدل سازي مجموعه اي از عوامل پنج گانه عدم قطعيت، اختيار تاخير، تفاوت هاي اقليمي 31 استان ايران درنظرگرفته شده و جهت پياده سازي از الگوريتم تركيبي برنامه نويسي پويا روبه عقب، شبيه سازي مونت كارلو و حركت براوني هندسي استفاده شده است. نتايج حاكي است سرمايه گذاري در منابع تجديدپذير بدون لحاظ يارانه براي سرمايه گذاري بدون تاخير جذاب نبوده و نيز مي بايست سرمايه گذارها و سياست گذارها به منظور ارزيابي و سرمايه گذاري بدون تاخير از رويكرد اختيار واقعي استفاده كنند. تعرفه بهينه جهت سرمايه گذاري بدون تاخير بر اساس رويكرد اختيار واقعي به طور متوسط 503.000 ريال برآورد شده است. با توجه به تفاوت معنادار سطح بهينه تعرفه براي استان هاي مختلف، مي بايست با توجه به شرايط اقليمي استان ها، تعرفه تنظيم گردد. با پيشرفت تكنولوژي، اجراي طرح معاملات انتشار دي اكسيد كربن، ارزش سرمايه گذاري افزايش و يارانه بهينه كاهش مي يابد. سطح بهينه يارانه با نرخ ماليات، ظرفيت، نرخ ارز، نرخ تنزيل و نوسان پذيري رابطه مستقيم دارد.

Investors are faced with a wide range of investment options. Considering the growing demand for energy and the limitations of non-renewable resources (RES) , the importance of modeling and evaluating investment in RES has become significant for both investors and policymaker. The purpose of this study is to model and evaluate investment in RES with the aim of attracting investors without delay by determining the optimal level of the RE tariff by applying the Real Option approach (ROA). For modeling, a five-factor set of uncertainty, delay option, climatic differences has been considered and for implementation, a combination of backward dynamic programming algorithm, Monte Carlo simulation and geometric Brownian motion has been used. The results show investing in RES without considering the subsidy is not attractive for investors to investment without delay and then investors and policymakers need to apply ROA to evaluate and invest. The optimal tariff is estimated at an average of 503,000 Rials and the tariff should be adjusted according to the climatic conditions. By technology advancement, Implementation of CO2 trading scheme, the investment value increases and the optimal subsidy is reduced. The optimal subsidy is directly related to tax rate, capacity, exchange rate, discount rate and volatility.