بررسي تطبيقي گياه تباري در اساطير جهان

A Comparative Study of Plant Origin in World Mythology

از اسطوره آفرينش تا مرگ، گياهان همواره جايگاه ويژه ­اي در انديشه ­هاي بشر نخستين داشته ­اند. اهميت گياهان در تغذيه انسان، جان بخشي به طبيعت، ارتباط با ماورا و ميل به كشف رازهاي دنياي مادي از دلايل ارتباط بشر با طبيعت است. گياه‌تباري و خداگياهي از نشانه‌هاي قبايل توتميزم است كه افراد به دنبال درگيري‌هاي ذهني درباره پيدايش خلقت و جهان پس از مرگ، نسل خود را به حيوان و يا گياهي نسبت مي‌دادند. نگرش به چرخه طبيعت، مرگ و زايش دوباره گياهان و رويش آنان در كنار جسدي كه به خاك سپرده مي‌شد، اساطير خلقت از گياه و خدا گياهان را در ذهن بارورتر مي‌نمود. هدف از اين جستار بررسي خداگياهي و گياه تباري در اساطير ملل و همچنين علت همساني برخي از اين اساطير است زيرا پژوهش در اسطوره‌هاي بدوي به سبب ماهيت يكسان آن‌ها باعث كشف اشتراكات فرهنگي در ميان جوامع مي‌گردد. روش پژوهش در اين تحقيق تحليلي- توصيفي است.

From the myth of creation to death, plants have always had a special position in early human thoughts. The importance of plants in human nutrition, revitalization of nature, connection with the transcendental and the desire to discover the secrets of the material world are the reasons for human relation with nature. The plant origin and god-plant is one of the marks of the Totemizm tribes, who attributed their generation to an animal or plant following mental conflicts about the creation and the afterlife. The view of the cycle of nature, the death and regeneration of plants and their growth along with the body that was buried, made the myths of the creation of plants and God plants more fertile in the mind. The purpose of this study is to study the God-plant and plant origin in the myths of nations and also the reason for the similarity of some of these myths because research in primitive myths due to their similar nature reveals cultural commonalities among societies. The research method in this research is analytical-descriptive.