بررسي نقش ميانجي سواد اطلاعاتي در رابطه بين مهارتهاي ارتباطي و خودكارآمدي كارآفرينانه

پيشينه و اهداف: ترقي و توسعه يك كشور، بيش از هر چيز وابسته به منابع انساني آن است. نيروي انساني است كه با قدرت انديشه و بهره گيري بهينه از منابع مادي، موجبات ترقي جامعه مي شود. اين موارد موجب شده كه سياست گذاران و انديشمندان مفهوم كارآفريني را بيش از پيش مورد توجه قرار دهند تا آنجا كه آخرين الگوي توسعه، توسعه برخاسته از كارآفريني قلمداد مي شود. از همين رو نياز به دانش آموختگان و دانشجويان كارآفرين افزايش يافته و هدف بسياري از دانشگاه هاي معتبر جهان، پرورش دانشجويان و در نتيجه دانش آموختگان كارآفرين است. در شكل گيري رفتار كارآفرينانه عوامل گوناگوني تاثيرگذارند كه خودكارآمدي يكي از مهم‌ترين عوامل موثر بر آن است. خودكارآمدي يكي از موارد استعداد شناختي كارآفريني محسوب مي شود. بنابراين شناخت عوامل مرتبط با رفتاركارآفرينانه دانشجويان همچون مهارت هاي ارتباطي و سواد اطلاعاتي، مي تواند بستر مناسبي براي رشد نگرش و رفتار كارآفريني فراهم نمايد و در نهايت با پرورش اين استعدادها مي توان از زمينه هاي موجود كارآفريني بهره برداري كرده و به پيامدهاي مثبت در آموزش عالي دست يافت. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين مهارت هاي ارتباطي با خودكارآمدي كارآفرينانه دانشجويان با نقش ميانجي سواد اطلاعاتي بود.روش‌ها:‌ روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل 6701  نفر از دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه بوعلي سينا بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي و بر اساس جدول كرجسي و مورگان 364 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده هاي پژوهش از پرسشنامه هاي استاندارد خودكارآمدي كارآفرينانه، مهارت هاي ارتباطي و سواد اطلاعاتي استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با استفاده از روايي محتوايي و صوري، و پايايي آن نيز از طريق ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه و به ترتيب 0.95، 0.85 و 0.95 برآورد گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شد.يافته‌ها: نشان داد كليه روابط بين متغيرها معني‌دار بوده و مدل نظري پژوهش تأييد و به عنوان مدل نهايي پذيرفته مي‌شود. نقش ميانجي گري سواداطلاعاتي نيز آشكار شد و رابطه بين مهارت‌هاي ارتباطي با سواد اطلاعاتي و مؤلفه هاي آن مثبت و معني‌دار بوده و مهارت هاي ارتباطي و مؤلفه هاي آن پيش بيني كننده سواد اطلاعاتي بود. همچنين بين مهارت‌هاي ارتباطي با خودكارآمدي كارآفرينانه و مؤلفه هاي آن رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.نتيجه‌گيري: بين مهارت هاي ارتباطي با خودكارآمدي كارآفرينانه دانشجويان با نقش ميانجي سواد اطلاعاتي رابطه وجود دارد. پژوهش حاضر مانند هر پژوهش ديگر با محدوديت هايي همانند محدود بودن ابزار گردآوري داده ها به پرسش‌نامه و عدم استفاده از ساير ابزارها و محدويت هاي جغرافيايي و دوره تحصيلي مواجه بود. بنابراين پيشنهاد مي شود پژوهش حاضر در ساير مناطق جغرافيايي و دوره هاي تحصيلي انجام شود تا قدرت تعميم يافته ها افزايش يابد. در راستاي نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي شود با برگزاري كارگاه ها و كلاس هاي آموزشي، دانشجويان را با شيوه هاي شايسته برقراري ارتباط و مهارت هاي آن آشنا نموده و در اين زمينه توانمند سازند. توصيه مي شود مسئولين و اساتيد گرامي با عنايت به تاثيرات مهم مهارت هاي ارتباطي و سواد اطلاعاتي، خود در درجه اول بيش از بيش به اين امر مهم توجه كرده و آنها را بيشتر رعايت نمايند تا الگوي مناسبي براي دانشجويان باشند. پيشنهاد بعدي اين ‌است كه دانشگاه بايد نسبت به دسترسي مناسب تر و بهره گيري بهينه از اطلاعات اقدام كند.