بررسي تأثير آزردگي ناشي از سروصدا بر روان‌پريشي

هدف: سروصدا يكي از عوامل فيزيكي زيان آور محيط كار است كه مي تواند باعث ايجاد آزردگي نمايد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسي تأثير آزردگي ناشي از سروصداي شغلي بر روان پريشي شاغلين مي باشد. مواد و روش ها: مطالعه تحليلي - توصيفي بر روي 325 نفر كاركنان صنعت قطعه سازي در هفت گروه مورد بررسي قرار گرفته و دز دريافتي سروصدا براي هر كدام از گروه ها با رعايت استاندارد ISO9612 توسط دستگاه دوزيمتري اندازه گيري شد. بعد از آن روان پريشي با استفاده از مقياس روان پريشي كسلر و ميزان آزردگي افراد در مواجهه با سروصدا به روش استاندارد ISO15666 به صورت ارزشيابي فردي با مقياس تك سؤالي 11 گزينه اي ليكرت تعيين گرديد. يافته ها: نتايج نشان مي دهد كه ارتباط مثبت و معني داري بين دز سروصداي دريافتي با آزردگي صوتي وجود دارد (P 0/05) و دز دريافتي ناشي از سروصدا 72/2 درصد از تغييرات متغير پاسخ يعني ميزان آزردگي صوتي را مي تواند به تنهايي توجيه كند و همچنين نتيجه بررسي همزمان چهار متغير سن، سابقه كار، مواجهه صوتي و آزردگي صوتي بر وضعيت روان پريشي با استفاده از رگرسيون چندگانه نشان مي دهد كه اين 4 متغير 42 درصد از تغييرات روان پريشي را پيش بيني مي كنند و متغير اصلي تأثيرگذار بر روان پريشي آزردگي صوتي مي باشد (P 0/05). نتيجه گيري: سروصداي شغلي از طريق آزردگي صوتي مي تواند سلامت رواني افراد شاغل در صنايع را تحت تأثير قرار مي دهد و آزردگي مي تواند به عنوان نقش ميانجي گر ناشي از سروصداي شغلي باعث روان پريشي در افراد شاغل در صنايع شود.