ارزيابي اثر وضعيت گيرنده‌هاي هورموني و Her-2 بر بروز متاستاز در بيماران زن مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل رگرسيون ‌لجستيك

هدف: سرطان‌پستان، شايع‌ترين نوع سرطان و بيش‌ترين علت مرگ ناشي از سرطان در زنان است. در سال 2018، بيش‌ترين فراواني ابتلا به سرطان در زنان ايراني مربوط به سرطان پستان با (12.5%) 13776 مورد جديد بود. بروز متاستاز از عوارض اين بيماري است كه در 5%1% بيماران رخ مي‌دهد. هدف مطالعه حاضر، تعيين اثر وضعيت گيرنده‌هاي هورموني و Her2 بر بروز متاستاز در بيماران زن مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل رگرسيون ‌لجستيك است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه گذشته‌نگر، اطلاعات پرونده 165 بيمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌كننده به مركز تشخيصي ‌‌درماني شفاي اهواز كه طي سال‌هاي 1393-1384 تحت عمل جراحي قرار گرفته ‌بودند، ثبت‌ گرديد. مدل رگرسيون لجستيك چندگانه براي تعيين عوامل مرتبط با بروز متاستاز به‌كار برده شد. يافته‌ها: در بيماران مورد بررسي، 35.2% (58نفر) از بيماران تجربه متاستاز داشتند. در مدل‌ لجستيك چندگانه وضعيت (0.026 P =) Her2 و درگيري غدد لنفاوي (0.001 P) اثر معنا‌داري بر بروز متاستاز داشتند. مقادير مربوط به نسبت بخت‌هاي تعديل‌شده نشان داد كه بخت بروز متاستاز در افراد با وضعيت ER مثبت، 2.24 برابر افراد با وضعيت ER منفي بود ((5955.275/0) 95%CI ؛2.240=AOR). هم‌چنين بخت بروز متاستاز در بيماران با درگيري غدد لنفاوي، 5.40 برابر بيماران بدون ‌درگيري بود ((13180.414/2) 95%CI ؛5.407=AOR). اين بخت در افراد با وضعيت Her2 مثبت، 2.35 برابر افراد با وضعيت Her2 منفي بود ((4.999 - 1.109) 95%CI ؛0.438=AOR). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه وضعيت Her2 مثبت و درگيري غدد لنفاوي از عوامل مرتبط با بروز متاستاز شناخته‌ شدند. شناسايي بهنگام اين عوامل مي‌تواند منجر به بقاي بيش‌تر بيماران مبتلا به سرطان پستان شود.