برآورد رطوبت ظرفيت زراعي و نقطه پژمردگي دائم گياه با استفاده از داده‌هاي استوانه‌هاي دوگانه و حل عددي معكوس در بافت‌هاي مختلف خاك

در اين پژوهش از نرم افزار HYDRUS 2D/3D براي برآورد نقاط ظرفيت زراعي (FC) و نقطه پژمردگي دائم (PWP) با استفاده از رويكرد حل معكوس، استفاده شد. براي اين منظور، داده هاي نفوذ تجمعي اندازه گيري شده به روش استوانه هاي دوگانه در 95 نقطه از مناطق مختلف استان اصفهان به عنوان ورودي مدل مورد استفاده قرار گرفت. خاك هاي مورد مطالعه در هفت كلاس بافتي شامل لوم شني (SL)، رسي (C)، لوم (L)، لوم سيلتي (SiL)، لوم رسي (CL)، لوم رس سيلتي (SiCL) و رس سيلتي (SiC) قرار گرفتند. در اكثر نمونه ها مقادير شبيه سازي شده FC و PWP كمتر از مقدار اندازه گيري شده آنها بود. نتايج نشان داد كه كمترين ميزان خطا در برآورد نقاط FC  مربوط به بافت SL (0.884= R2 و 0.021=RMSE) و بيشترين خطاي برآورد FC مربوط به بافت C (0.1= R2 و 0.122=RMSE) بود. همچنين كمترين خطاي برآورد نقاط PWP  مربوط به بافت L (0.858= R2 و 0.003=RMSE) و بيشترين خطاي برآورد PWP مربوط به بافت C (0.21= R2 و 0.025=RMSE) بود. در كل ميزان خطاي شبيه سازي با افزايش ميزان رس در خاك و سنگين تر شدن بافت خاك افزايش پيدا كرد. همچنين در همه خاك ها مقادير PWP شبيه سازي شده نسبت به مقادير FC شبيه سازي شده، همخواني نسبتا بيشتري با مقادير اندازه گيري شده آنها داشت. مقادير ضريب تبيين براي FC و PWP در همه خاك ها به ترتيب معادل 0.77 و 0.80 بود. در كل روش حل عددي معكوس از دقت قابل قبولي براي برآورد FC و PWP به ويژه در خاك هاي داراي بافت سبك برخوردار بود.