بررسي تغييرات دماي سطح زمين با كاربري اراضي در كانون گردوغبار جنوب شرق اهواز با استفاده از تصاوير ماهواره لندست 8

طوفان‌هاي گردوغبار به عنوان يكي از مهمترين خطرات زيست محيطي شناخته مي‌شوند كه مناطق مختلف جهان را تحت تأثير قرار مي‌دهند. در پي تشديد وقوع طوفان‌هاي گردوغبار در استان خوزستان، منطقه جنوب شرق اهواز به عنوان كانون شماره 4 منشأ گردوغبار داخلي با اولويت اول اجراي عمليات مهار و احيا شناسايي و عمليات اجرايي لازم شامل برنامه مديريتي، عمليات بيولوژيك و پخش آب، براي احيا اراضي تخريب شده در اين منطقه انجام شده است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه تغييرات دماي سطح زمين با كاربري اراضي به عنوان عوامل تأثير گذار در ايجاد كانون گردوغبار جنوب شرق اهواز انجام شده است. به اين منظور از داده‌هاي ماهواره لندست هشت طي سال‌هاي (2020-2016) استفاده و نقشه‌هاي كاربري اراضي به روش ماشين بردار پشتيبان و نقشه‌هاي دماي سطح زمين به روش پنجره مجزا تهيه شد. نتايج پژوهش نشان داد كه مساحت اراضي بدون پوشش از 98.97 درصد در سال 2016 به 99.81 درصد در سال 2017 افزايش و سپس به 76.68 درصد در سال 2020 كاهش يافته است. كمترين ميزان مساحت كاربري‌هاي پوشش گياهي متوسط، پوشش گياهي خوب و سطوح آبي در سال 2017 و به ترتيب برابر با 0.05، 0.01و 0.03 درصد بوده است. بيشترين مساحت كاربري‌هاي پوشش گياهي متوسط و خوب مربوط به سال 2020 و به ترتيب برابر با 13.29 و 3.26 درصد و بيشترين مساحت سطوح آبي مربوط به سال 2019 و برابر با 7.73 درصد از سطح منطقه مطالعاتي بوده است. بر اساس نتايج حاصل از برآورد دماي سطح زمين طي دوره 2016-2017، ميانگين دماي سطح زمين روند افزايشي به ميزان 3.85 درجه سانتي‌گراد داشته و از 32.62 درجه سانتي‌گراد در سال 2016 به 36.47 درجه سانتي‌گراد در سال 2017 رسيده و طي دوره 20172020، ميانگين دماي سطح زمين روند كاهشي به ميزان 10.31 درجه سانتي‌گراد را سپري كرده و به 26.16 درجه سانتي‌گراد در سال 2020 رسيده است كه اين روند متأثر از تغييرات كاربري اراضي، بهبود وضعيت بارش و نشان‌دهنده تأثير مثبت اقدامات اصلاحي انجام شده در راستاي احيا پوشش گياهي منطقه مطالعاتي بوده است.