پهنه بندي آسيب پذيري عرصه هاي پخش سيلاب (مطالعه موردي: ايستگاه پخش سيلاب موسيان استان ايلام)

يكي از عوامل وقوع مخاطرات محيطي، تغيير الگوي جريان آب سطحي در دشت هاي سيلابي به دنبال احداث شبكۀ هاي پخش سيلاب است. هدف از اين تحقيق، تهيه نقشه پهنه بندي مناطق آسيب پذير ايستگاه پخش سيلاب دشت موسيان در استان ايلام بعد از اجراي پروژه آبخوان داري در اين دشت مي باشد. براي تهيه اين نقشه، پنج عامل مؤثر در تغيير الگوي جريان شامل طبقات ارتفاعي، شيب، جهت جريان، سازندهاي زمين شناسي و تغييرات كاربري اراضي مورد بررسي قرار گرفت. سپس در محيط GIS به هر طبقه از عوامل مذكور بر مبناي دامنه صفر تا 10 امتياز داده شد و لايه هاي وزني مربوطه ايجاد گرديد. در ادامه با تلفيق لايه هاي وزني ايجاد شده، نقشه پهنه بندي آسيب پذيري منطقه بر مبناي 5 طبقه خيلي كم، كم، متوسط، زياد و خيلي زياد ايجاد شد. نتايج نشان داد مهمترين عامل تهديد و ايجاد خطر، تمركز آبراهه ها در پشت خاكريزهاي حساس به فرسايش است. همچنين محدوده مورد مطالعه از نظر آسيب پذيري شامل سه كلاس با ريسك متوسط، زياد و خيلي زياد است و به ترتيب 16، 62 و 22 درصد سطح منطقه را شامل مي شود. عرصه پخش سيلاب و بالادست، مناطق خطرخيز و اراضي پائين دست آن آسيب پذيرترين قسمت هاي حوضه از نظر وقوع سيلاب و نهشته هاي رسوبي مي باشد.