نقش عوامل محيطي و اقليمي بر انتقال و انتشار آلاينده ي منواكسيد كربن كشور ايران در سال 2018

آلودگي هوا به عنوان يكي از مهم‌ترين مخاطرات محيطي در فضاي شهري، ارتباط نزديكي با شرايط آب‌وهوايي دارد. امروزه آلودگي در سطح كلان‌شهرها به صورت يك مسئله مهم درآمده كه ضرورت مطالعه و ارائه راه‌حل‌هاي كاربردي براي بهبود شرايط زيستي در اين زمينه را دارد. بنابراين شناخت رابطه بين سيستم هاي سينوپتيكي و آلاينده‌هاي هوا كمك فراواني به چگونگي حل مسائل زيست‌محيطي و برنامه‌ريزي‌هاي آينده دارد. لذا در اين پژوهش به تحليل آلگوهاي فشاري انتشار و انتقال منواكسيد كربن از منابع داخلي و خارجي كشور پرداخته شد. براي اين كار از تصاوير ماهواره اي GEOS5 / GMAO / NASA بهره گرفته شد.نتايج نشان داد كه بيشترين مقدار الودگي از نطر فصلي مربوط به فصول سرد و صبح زود است و كمترين آن مربوط به اوايل بعدازظهر و فصل گرم سال است اتمسفر تهران و خوزستان هسته هاي پر تراكم منواكسيد كربن اند. كم فشارهاي شرق مديترانه در كاهش آلاينده هاي جنوبغرب كشور نقش بسزايي دارند و در جنوب كشور تحت تاثير جريانات جوي از بريدگي توپوگرافيكي بندرعباس، جريانات هواي آلوده به منواكسيد كربن توانايي نفوذ به بخشهاي داخلي كشور تا نيمه ي جنوبي كرمان را دارند در اين بخش قدرت نفوذ توسط سامانه هاي كم فشاري در افغانستان و پاكستان بيشتر ميشود. رشته كوههاي زاگرس نيز در واقع نقش مهمي در جلوگيري كردن از ورود آلاينده هاي توليد شده همسايه هاي غربي به ايران را دارند. در تابستان نيز ايران دچار آلودگي منواكسيد كربن حامل توسط جريانات موسمي از بخشهاي مياني و جنوب افريقا به كشور ايران ميشوند و سبب آلودگي زيادي هم شده است.