بررسي و تحليل ويژگي‌هاي اعجاز در پرتو انديشه‌هاي قرآني علامه جوادي آملي

Study and analysis of miraculous features in the Allameh Javadi Amoli's Quranic thoughts

يكي از نكات برجسته و قابل تأمل در امر اعجاز به نحو عام توجه به ويژگي‌هاي آن بوده كه آن را از بقيه امور خارق العاده مانند سحر تمييز داده و برتري اعجاز را ثابت مي‌نمايد. در اين مهم، هرچند مي‌توان اذعان نمود تمام فرق اسلامي و حتي انديشمندان غرب نيز معتقدند كه معجزات انبيا، خارق عادت است اما اينكه اين خارق عادت بودن به معني نقض قانون عليت بوده و يا در راستاي آن تحقق مي‌يابد سخنان متفاوتي بيان داشتند. اين مقاله تلاش دارد تا به روش تحليلي- توصيفي، ضمن تبيين برخي از مهم‌ترين شرائط اعجاز، به مواردي همچون بررسي رابطه ميان عادت و طبيعت با اعجاز، رابطه اعجاز با قانون عليت، طفره ناپذير بودن اعجاز، تبيين فاعل اعجاز و تعميم تحدي در تمام اعجاز انبيا در پرتو انديشه‌هاي قرآني آيت الله جوادي آملي بپردازد. در اين راستا اعجاز انبيا در پرتو ارتباط با علل غيبيه‌اي شكل مي‌گيرد كه خود حاكي از عجز ديگران است.

One of the important points of the miracle in general is the attention to its characteristics, which distinguishes it from other miraculous things such as magic and proves the superiority of the miracle. In this regard, although it can be acknowledged that all Islamic sects and even Western thinkers believe that the miracles of the prophets are supernatural, but that this supernatural means violation of the law of causality or it is realized in accordance with it, said different words. This article tries to explain some of the most important conditions of miracles in an analytical-descriptive way, such as examining the relationship between habit and nature with miracles, the relationship between miracles and the law of causality, the inevitability of miracles, explaining the perpetrator of miracles and generalizing the challenge in all the miracle of the prophets in the Quranic thoughts of Ayatollah Javadi Amoli. In this regard, the miracle of the prophets is formed in relation with the occult causes, which itself indicates the inability of others.