مدل سازي تصادفات جاده اي با استفاده از روش فازي

با افزايش حمل و نقل جاده اي در ايران ،آسيب هاي ناشي از تصادفات نيز به طور چشمگيري افزايش يافته است كه در صورت پيش بيني دقيق با استفاده از تكنيك هاي مناسب مي توان درصد عوامل واقعي وتاثيرگذار آنرا در جهت بهبود شرايط حادثه مشخص نمود.در اين تحقيق با استفاده از منطق فازي در نرم افزار متلب ابتدا تحليل دقيقي روي داده انجام شده و سپس نتايج آن بدست آمده است. مدل ارايه شده شامل سه قسمت ورودي،موتور استنتاج در روش فازي و خروجي مي باشد. در مرحله اول شش متغيير بعنوان ورودي در نظر گرفته شدند كه عبارتند از شيب طولي، سرعت، شانه راه، تقاطع فرعي، شعاع قوس ، فاصله ديد قايم . اين عوامل با توجه به بيشترين تاثيرگذاري بر تصادفات جاده اي در نظر گرفته شده اند.مرحله بعد نقاط حادثه خيز به عنوان خروجي در نظر گرفته شد و در مرحله سوم براي موتور استنتاجي قوانيني بصورت توصيفي نوشته شد در آخر نتايج حاصل با آمار واقعي مقايسه مي شوند. اين شيوه قابليت پيش بيني تصادفات در ساليانه آتي و تعيين بهترين روش اصلاح مولفه ها به منظور حداقلي نمودن تصادفات در جاده را دارا مي باشد. روش انتخابي به صورت موردي در محور بيرجند ـ قاين پياده سازي و ارزيابي مي گردد. . نتايج بر آن است كه چارچوب استنتاجي پيشنهادي قادر به كشف الگوهاي تصادف و پيش بيني شدت تصادف خودرو ها در جاده و در نتيجه انتخاب بهترين گزينه و مورد اولويت قرارگرفتن به منظور اصلاح ، ترميم و نگهداري راه خواهد بود.